Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan... Elk jaar hetzelfde tafereel: de Sint meert aan, kinderen zingen bij de schoorsteen en de pepernoten vliegen in het rond. Maar waarom vertrekt die goedheiligman eigenlijk steeds weer richting Spanje?
IN HET NIEUWS UIT ANDALUSIË VIND JE ALTIJD IETS INTERESSANTS EN SPANNENDS OM TE LEZEN!
Bezienswaardigheden in Algeciras, Cádiz: de route van de Conferentie
Algeciras (Cádiz) staat misschien niet bovenaan elke reisgids, maar wie geïnteresseerd is in geschiedenis komt hier goed aan zijn trekken. Begin vorige eeuw speelde de stad een onverwacht grote rol op het wereldtoneel tijdens de Internationale Conferentie van 1906. Hier kwamen vertegenwoordigers van dertien landen samen om de toekomst van Marokko te bespreken. Drie gebouwen in de stad herinneren nog steeds aan dit diplomatieke hoofdstuk: de Casa Consistorial, het Hotel Anglo-Hispano en het Hotel Reina Cristina.
Casa Consistorial: vergaderzaal met geschiedenis
De Casa Consistorial is het gemeentehuis van Algeciras en werd tussen 1892 en 1897 gebouwd. Wat ooit een rijk versierd ontwerp had moeten worden, werd uiteindelijk een functioneel gebouw met een eclectische stijl, zandstenen gevel en bakstenen accenten. Toch ademt het nog steeds de sfeer van die belangrijke dagen in 1906.
In de rode vergaderzaal van het stadhuis vonden de zittingen van de conferentie plaats. Speciaal voor die gelegenheid werd de ruimte opnieuw ingericht onder toezicht van een medewerker van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Er kwam zelfs een telegrafiepost in de kelder om alle diplomatieke communicatie in goede banen te leiden.
Wat je vandaag ziet, is een herinrichting uit 1930. Opvallend zijn de blauw-gele azulejos van de gerenommeerde tegelmakers uit Triana, met afbeeldingen van de stad zoals die er toen uitzag. Aan de muur hangt een schilderij van de conferentie, geschilderd door Simónet – een visueel verslag van dit diplomatieke schouwspel.
Hotel Anglo-Hispano: ontmoetingsplek voor fijnproevers en diplomaten
Aan de rand van de oude stad, bij de rivier de Miel, vind je het voormalige Hotel Anglo-Hispano. In de tijd van de conferentie was dit dé plek voor Spaanse en buitenlandse gasten die van goed eten en gezellige gesprekken hielden. Waar het Reina Cristina vooral populair was bij Britse bezoekers, werd het Anglo-Hispano juist geprezen om zijn lokale sfeer.
Het hotel had drie verdiepingen en een centrale patio, met trappen die naar de gastenkamers leidden. In de keuken roerde men in pannen die beroemd waren tot ver buiten de stadsgrenzen. De wijnkelder was al even indrukwekkend. Tijdens de conferentie verbleven hier veel journalisten en diplomaten – slechts enkele meters van het treinstation en de pier richting Gibraltar.
De Conferentie van 1906: Algeciras op het wereldtoneel
Van januari tot april 1906 stond Algeciras in het middelpunt van de internationale aandacht. Dertien landen stuurden hun vertegenwoordigers naar de vergaderingen in het gemeentehuis. Aanleiding was een conflict tussen Frankrijk en Duitsland over de macht in Marokko. Spanje en het Verenigd Koninkrijk speelden ook een rol, net als de VS, Rusland en andere Europese staten.
Na achttien vergaderingen werd op 7 april 1906 de Akte van Algeciras ondertekend. Spanje kreeg samen met Frankrijk de taak om toezicht te houden op delen van Marokko. De afspraken uit de conferentie vormden de basis voor het latere protectoraat. Toch was het conflict daarmee niet van de baan. In 1911 laaide de spanning weer op tijdens een tweede crisis.
Wat je vandaag nog kunt zien
Wie nu door Algeciras wandelt, ziet geen metershoge monumenten of musea vol vitrines. De sporen van de conferentie zitten in de gebouwen, de verhalen en de details. Een tegelwand hier, een schilderij daar. Het zijn kleine vensters naar een tijd waarin deze Zuid-Spaanse stad ineens wereldnieuws was. Perfect voor een middag cultuur tussen de tapas en de terrasjes door.
(c) foto en bron: www.turismocampodegibraltar.com
Misschien boeien deze berichten u ook?
Zon, palmbomen en kerstlichtjes: Málaga tijdens de feestdagen is net zo feestelijk als elk sprookjesachtig dorp in het noorden, maar dan met een zacht briesje en een glas vino blanco binnen handbereik. De stad bruist in december. Overal muziek, licht, kerstmarkten en gezelligheid. Hier weet men wat vieren is.
Aan de rand van Sierra Mágina staat de Torre de Cuadros, naast de Ermita de Cuadros. Vier kilometer ten zuiden van Bedmar in de provincie Jaén, langs de rivier, duikt deze middeleeuwse wachttoren op tussen bergen en olijfbomen. Het is een stille getuige van eeuwen strijd, geloof en macht.
