Tussen de dorre vlaktes van Granada ligt Alcudia de Guadix, een dorp dat z’n eigen microklimaat heeft. Vochtig, groen en verrassend fris. Hier groeien bomen waar je elders alleen stof vindt, en de bergen tikken moeiteloos de 2000 meter aan. Samen met Exfiliana en Charches vormt Alcudia de Guadix de gemeente Valle de Zalabí. Het […]
IN HET NIEUWS UIT ANDALUSIË VIND JE ALTIJD IETS INTERESSANTS EN SPANNENDS OM TE LEZEN!
Campillo de Arenas in Jaén: een dorp met lange adem
Campillo de Arenas in Jaén is geen dorp dat gisteren op de kaart is gezet. Al in 1508 kreeg het bestaansrecht van koningin Juana en een halve eeuw later gaf Filips II er de titel van villa aan. Toch wonen hier al veel langer mensen: de grotten met prehistorische schilderingen zijn het levende bewijs.
Stenen die verhalen fluisteren
Midden in de bergen prijkt het Castillo Puerta de Arenas. Een kasteel dat al sinds de 14e eeuw de doorgang bewaakt tussen Granada en Jaén. Beneden in het dorp staat de kerk van de Encarnación, gebouwd in 1579 in renaissancestijl en gehavend door de Spaanse Burgeroorlog. Voor religieus erfgoed moet je ook bij de Ermita de la Virgen de la Cabeza zijn, compleet met zilveren lamp uit 1741. Wil je de legendes van de grensstreek beter begrijpen, dan is het interpretatiecentrum de juiste plek. En wie nieuwsgierig is naar de beschermheilige van het dorp, kan terecht in het kleine Museo de la Patrona.
Natuur die je bij de lurven pakt
Tussen Granada en Jaén slingert Campillo de Arenas zich langs bergen, kloven en stuwmeren. Het Desfiladero de Puerta Arenas is een gigantische kalkstenen muur van vierhonderd meter hoog. Dankzij de aanleg van de snelweg kijk je er tegenwoordig nét wat comfortabeler tegenaan, met picknickplekken en een botanische tuin als bonus. Verderop ligt La Peñuela, een recreatiegebied met bronwater, schaduwplekken en uitzichtpunten. En dan is er nog de Sierra de Campillo: een mediterraan berglandschap met eiken, jeneverbessen en stille valleien waar je gerust een dag kwijt raakt.
Eten dat blijft hangen
Wie Campillo zegt, zegt worst. Chorizo met een vleugje geit of schaap, morcilla en longaniza die hier gewoon salchicha heet. Daarbij horen hammen die in de berglucht drogen en stevige stoofpotten met kikkererwten en varkensvlees. In de lente schuiven families karren met lams- of geitenvlees de oven van de bakker in voor een feestmaal.
In de keuken draait het niet alleen om vlees. Tijdens Semana Santa staan er bonenstoofpotten met kabeljauw op tafel, naast bacalao met ui of gefrituurde visballetjes. Voor het zoete nawerk is er keuze te over: roscos, pestiños, bizcotelas en de feestelijke nochebuenos met noten en anijs. En ja, de polvorones en almendrados blijven favoriet tijdens kerst.
(c) foto en bron: www.campillodearenas.eu
Misschien boeien deze berichten u ook?
Vanaf de Paseo de la Catedral in Guadix, provincie Granada, wandel je zo omhoog via de straat San Miguel. Een paar charmante zijstraatjes verder – Arco Mensafíes of Real de Santo Domingo – kom je uit bij het Mirador de la Magdalena. Dit uitkijkpunt ligt boven op de Cerro de la Magdalena, een heuvel vol oude Mozarabische grotwoningen.
In het geografische midden van Andalusië, precies tussen drie provincies (Córdoba, Sevilla en Málaga), ligt Puente Genil. Een plek waar de zon net wat zoeter schijnt en het licht zelf lijkt te schilderen. Dankzij de hogesnelheidstrein en de ligging op een uurtje rijden van de grote Andalusische steden is dit dorp makkelijk bereikbaar. Hier draait alles om gastvrijheid, traditie en een flinke scheut levenslust.
