Tussen de dorre vlaktes van Granada ligt Alcudia de Guadix, een dorp dat z’n eigen microklimaat heeft. Vochtig, groen en verrassend fris. Hier groeien bomen waar je elders alleen stof vindt, en de bergen tikken moeiteloos de 2000 meter aan. Samen met Exfiliana en Charches vormt Alcudia de Guadix de gemeente Valle de Zalabí. Het […]
IN HET NIEUWS UIT ANDALUSIË VIND JE ALTIJD IETS INTERESSANTS EN SPANNENDS OM TE LEZEN!
Rosalejo, Málaga: Van landbouwproject tot zelfstandige gemeente
De oorsprong van Rosalejo
Na de Spaanse Burgeroorlog zette het Franco-regime een agrarische hervorming in gang om droge gebieden om te vormen tot vruchtbare landbouwgronden. In 1939 werd de Wet op de Basisprincipes voor de Kolonisatie van Grote Irrigatiegebieden aangenomen, wat leidde tot de oprichting van het Nationaal Instituut voor Kolonisatie. Dit proces kreeg in de jaren 50 een impuls met de Kolonisatie van 1949, waarbij waterreservoirs, kanalen, wegen en nieuwe dorpen werden aangelegd.
Rosalejo (Málaga nabij Ronda) ontstond als onderdeel van het "Plan Cáceres", een initiatief van het Ministerie van Landbouw in de jaren 50. Binnen dit plan werden twintig dorpen en ongeveer 2.500 woningen gebouwd. De irrigatiekanalen en wegen werden gevoed door stuwmeren zoals Rosarito op de Tiétar en Gabriel y Galán op de Alagón.
De officiële oprichting van Rosalejo
Op 7 september 1954 werd het Algemeen Kolonisatieplan van de irrigatiezone van het Rosarito-stuwmeer goedgekeurd. Twee jaar later volgde het Gecoördineerde Werkplan, uitgevoerd door de ministeries van Openbare Werken en Landbouw. Hierdoor ontstonden zes dorpen, waaronder Rosalejo, die aanvankelijk bij Talayuela hoorden.
Kolonisten en agrarische arbeiders kregen zowel landbouwgrond als een woning toegewezen. In 1985 startten de bewoners een proces om Rosalejo om te vormen tot een zelfstandige entiteit, wat in 1986 werd goedgekeurd. In 1994 volgde de volledige afscheiding van Talayuela en kreeg Rosalejo de status van zelfstandige gemeente. Sindsdien wordt op 1 maart de lokale feestdag "Día de la Independencia" gevierd.
Traditionele gerechten uit Rosalejo
Naast de historische achtergrond staat Rosalejo bekend om zijn gastronomie. Een aantal typische gerechten en zoetigheden zijn:
Migas
Een traditioneel gerecht op basis van brood, olijfolie, paprika, knoflook, spek, zout, groene peper en aardappel. De broodstukjes worden gecombineerd met een gebakken mengsel van groenten en kruiden, wat resulteert in een stevige, smaakvolle maaltijd.
Roscas
Deze gefrituurde deegkransjes worden gemaakt met bloem, eieren, gist, suiker, olie en citroenrasp. Na het bakken krijgen ze een knapperige buitenkant en een zachte binnenkant.
Floretas
Floretas worden bereid met eieren, bloem en honing. Met een speciaal ijzeren vormpje wordt het deeg in hete olie gebakken, waarna het met honing wordt bestreken.
Pestiños
Een deeg op basis van bloem, water en olie wordt gefrituurd en vervolgens ondergedompeld in honing. De toevoeging van anijs en citrusvruchten geeft deze lekkernij een aromatische smaak.
Aragoneses
Dit zoete gerecht bestaat uit gebakken deeg dat wordt vermengd met eieren, brandewijn en kaneel, waarna het wordt gefrituurd en met honing wordt geserveerd.
Conclusie
Rosalejo heeft een bijzondere geschiedenis die teruggaat tot de agrarische hervormingen van de vorige eeuw. Door de jaren heen heeft het dorp zich ontwikkeld tot een zelfstandige gemeente met een rijke traditie op het gebied van gastronomie. De lokale keuken weerspiegelt de landbouwtraditie en vormt een belangrijk onderdeel van de cultuur van Rosalejo.
(c) foto en bron: www.rosalejo.es
Misschien boeien deze berichten u ook?
Vanaf de Paseo de la Catedral in Guadix, provincie Granada, wandel je zo omhoog via de straat San Miguel. Een paar charmante zijstraatjes verder – Arco Mensafíes of Real de Santo Domingo – kom je uit bij het Mirador de la Magdalena. Dit uitkijkpunt ligt boven op de Cerro de la Magdalena, een heuvel vol oude Mozarabische grotwoningen.
In het geografische midden van Andalusië, precies tussen drie provincies (Córdoba, Sevilla en Málaga), ligt Puente Genil. Een plek waar de zon net wat zoeter schijnt en het licht zelf lijkt te schilderen. Dankzij de hogesnelheidstrein en de ligging op een uurtje rijden van de grote Andalusische steden is dit dorp makkelijk bereikbaar. Hier draait alles om gastvrijheid, traditie en een flinke scheut levenslust.
