Teatro Alhambra, Granada
Dansvoorstelling
oktober vrijdag 27 en zaterdag 28 oktober telkens om 21uur

Noche transfigurada - MANUELA NOGALES DANSEN

Project, regie en choreografie: Manuela Nogales

Muziek: Getransfigureerde Nacht van A. Schönberg

Originele muziek: Lehónidas Boskovec

Met: Inés García, Lucía Vázquez, Leticia Gude, María Moguer, Raquel Navarro, Manuel Cañadas

Eerlijkheid, coherentie, toewijding en liefde voor hedendaagse dans zijn kenmerken die worden erkend in de artistieke carrière van de choreografe, danseres, lerares en dansregisseur Manuela Nogales.

Haar Noche transfigurada ontving in 2023 de Lorca-prijzen van de Academie voor Podiumkunsten van Andalusië voor de beste muzikale compositie, toegekend aan Lehónidas Boskovec, en voor de beste mannelijke hedendaagse danser, Manuel Cañadas.

Het werk is geïnspireerd op het gelijknamige gedicht van Richard Dehmel, waarmee het een sterke parallel heeft: in een eikenbos onder een stralende maan bekent een vrouw die diep verliefd is op een man die ze recent heeft ontmoet met pijn dat ze een kind verwacht van een vreemdeling. De man, beïnvloed door het maanlicht dat hen doordringt, smeekt haar zich niet te kwellen, want het magische licht dat hen doordringt, zal het kind veranderen en het tot een gezamenlijk bezit maken.

De choreografie, zoals Manuela Nogales aangeeft, heeft invloed van de verhaallijn van het gedicht, en hoewel het geen dramatische continuïteit heeft, heeft het wel een narratieve samenhang, een belichaming van betekenis, zintuiglijke, lichamelijke, visuele en muzikale momenten, en in het creatieve proces komen zowel collectieve als persoonlijke herinneringen naar voren. Zo wordt de anatomie van de performers zelf een kaart van gebaarproductie en lichaamsschets die een metafoor wordt voor de paden en landschappen van gevoelens die in het gedicht en de muzikale structuur naar voren komen.

Oorspronkelijk geschreven voor een strijkkwartet, is Getransfigureerde Nacht het eerste stuk kamermuziek dat is geschreven als een symfonisch gedicht. Schönberg schreef in een brief aan Dehmel zelf: "Ik weerspiegelde in de muziek wat jouw gedichten in mij opriepen." Zo laten poëzie, muziek en kleur in deze voorstelling hun indruk achter in de beweging.

De choreografe voegt eraan toe: Dit symfonische gedicht onderzoekt gevoelens zoals angst, schuld, angst, ondoorgrondelijke lasten en landschappen van de natuur die samensmelten met innerlijke landschappen. Het werk heeft een uitdrukkelijke soberheid, contrasten tussen het maanlicht en de duisternis van het bos, de warmte van de geliefden en de kou van de nacht, de naaktheid van de dode takken en de buik beladen met leven van de vrouw, schuld en mededogen, wanhoop, liefde en transfiguratie. En in zijn opvatting als een overtreffend concept, zie ik een visie van onzekerheid die plaatsmaakt voor een transfiguratie die stralend, gewichtloos en helder wordt, waar ik reden vind om dit project aan te gaan."
Meer Spanje nieuws, klik hier

bron: www.juntadeandalucia.es