In de levendige pagina's van Benito Pérez Galdós' "Fortunata y Jacinta," dat zich afspeelt in het laatste deel van de 19e eeuw, vinden we een personage dat "de schoonheid en verscheidenheid van de waaiers (abanicos) in het huis bewondert." Hij staart naar de ingewikkelde figuren die erop zijn afgebeeld, "met gezichten rond en glad als rozenblaadjes (...), net zoals die huizen die aan alle kanten openstaan en die bomen die leken op basilicumstruiken... En te bedenken dat die bomen eigenlijk theestruiken waren (...)!" De fascinatie van Galdós voor deze objecten is niet toevallig. In de Spaanse samenleving van de 19e eeuw werden waaiers die bekend stonden als "waaiers met duizend gezichten" hoog gewaardeerd en symboliseerden ze luxe en extravagantie.

Een Historisch Meesterwerk uit 1585 in AntequeraHet imposante Arco de los Gigantes in Antequera, opgericht in 1585, staat als een tijdloos voorbeeld van tardo-renaissance architectuur. Dit indrukwekkende bouwwerk weerspiegelt niet alleen de architectonische pracht van die tijd, maar illustreert ook de diepe verbondenheid van de stad met haar Renaissance-erfgoed, een streven dat duidelijk naar voren komt door de ontdekking van Romeinse overblijfselen in haar bodem.

Elk jaar op 5 januari komt Sevilla tot leven in een spektakel van licht, muziek en kleur, wanneer de stad een van haar meest verwachte evenementen organiseert: de Driekoningenparade, of Cabalgata de Reyes Magos. Dit evenement, dat sinds 1918 een vast onderdeel is van de Sevillaanse cultuur, verandert de straten in een bruisend feest en verovert de harten van zowel de lokale bevolking als bezoekers.