Steden Andalucia

Malaga, Antequera en andere leuke stedentrips op een boogscheut

Frigiliana, in de jaren 1990 uitgeroepen tot mooiste Andalusisch witte dorpje, is gelegen ten noorden van Nerja in de zuidelijke uitlopers van de Sierra de Almijara op ca. 300 meter boven zeeniveau met een oppervlakte van 39,74 km².

De naam van de stad komt waarschijnlijk van de Romeinse aanwezigheid. Een samentrekking van Frexinius (Romeins personage) en -ana, wat samen stad van/ boerderij van Frexinius zou betekenen. In de 5^e eeuw werd het Romeinse fort gedeeltelijk verwoest door de Vandalen en in 711, met de landing van de Berber Tarik in Gibraltar, kwam Frigiliana in Moorse handen. Aan het einde van de 9^e eeuw werd het Moorse kasteel gebouwd. 1569 betekende het eind van de Moorse overheersing door de inval van de christelijke troepen. Tenslotte op 24 mei 1640 werd Frigiliana, bij koninklijk besluit van Felipe IV, onafhankelijk van Vélez-Málaga.

Hoogtepunten

Historisch centrum Barribarto
De Barribarto, historisch stadscentrum van Frigiliana wordt beschouwd als een van de best bewaarde historische stadscentra van de provincie Malaga. Hier kan je de 16^e eeuwse Moorse sfeer opsnuiven in de smalle straatjes met de typische witte gevels.
Het archeologisch museum van Frigiliana
Geopend in 2009. Met 125 stukken, getoond in chronologische volgorde toont het museum de geschiedenis vanaf het neolithicum tot het einde van het Moorse koninkrijk in de 16^e eeuw. Bovendien zijn er aparte zalen voor hedendaagse kunst en tijdelijke tentoonstellingen.
El Fuerte
Achter Frigiliana ligt de heuvel El Fuerte. Via een 7km lange adembenemend mooie wandeling klim je naar de top die op een hoogte van 963 meter ligt. Van hieruit heb je een fantastisch zicht op het onderliggende witte dorpje en het kustgebied van Nerja tot, met mooi weer, Málaga.
De Sierras de Almijara, Teheda en het Alhama natuurpark
Vanuit Frigiliana heb je toegang tot het prachtige natuurpark van de Sierras en Alhama. Deze beschermde parken strekken zich uit vanaf de revier Puente de Piedra tot aan de stad Otivar in Granada.
De botanische tuinen van Santa Fiora
Deze tuin, ingehuldigd in 2010 en gelegen langs de promenade die loopt van Barribarto, het historisch stadscentrum tot Avenida Carlos Cano biedt een weelde aan inheemse plantensoorten.
Hermitage van Ecce Homo
Deze kleine kerk Ecco Homo waarvan de naam verwijst naar de manier waarop Pontius Pilatus naar Jesus Christus, voor de menigte, wees is een verplichte stop bij de christelijke festiviteiten. Op heilige woensdag (Semana Santa) wordt het houten beeld van Jezus Christus in de processie gedragen van de kleine kerk Ecce Homo naar de kerk van Sint Antonius.

Nerja een van de mooiste vakantiebestemmingen aan de Costa del Sol. De stad telt ca. 21.000 inwoners op een oppervlakte van 85km² en 16 km strand. Watersport en toerisme zijn dan ook de belangrijkste bronnen van inkomsten.
De primitieve schilderijen, gevonden in 1959 in de bekende grotten van Nerja, die zich uitstrekken in de bergen tussen Nerja en Granada tonen aan dat deze kustgemeente een lange geschiedenis heeft. De Romeinen bouwden hier drie nederzettingen waaronder Detunda, waarvan de overblijfselen nog te zien zijn. In de 8^e eeuw werd Nerja overgenomen door de Arabieren en de Moorse stad stond toen bekend onder de naam Narixa, wat “overvloedige bron” betekent.

Hoogtepunten

Balkon van Europa
Op het Balcón de Europa kijk je uit over de Middelandse zee en is één van de meest populaire plekken van Andalusië. Het dankt zijn naam aan het uitkijkfort “Paseo de la Batería” dat hier dagen stond na de aardbeving in 1884. Op het balkon staat het standbeeld van wijlen koning Alfonso XII die het balkon vernoemde naar dit uitkijkfort.
A Acueducto del Águila
Acueducto del Águila (Adelaarsaquaduct), ook bekend als Puente del Águila (Adelaarsbrug) werd gebouwd tussen 1879 en 1880 en wordt in de regio beschouwd als een historisch juweel van de Spaanse architectuur. Sinds de 19^e eeuw onafgebroken gebruikt voor de irrigatie van de landbouwgronden.
Barokke hermitage van las Angustias
Midden in Nerja centrum, aan de cale San Miguel bevindt zich de hermitage van las Angustias. Het in 1720 voltooide kerkje is beroemd om zijn onlangs gerestaureerde fresco’s uit de late 17^e en 18^e eeuw.
Kerk van El Salvador
Iglesia El Salvador, de 17^e-eeuwse kerk ligt aan de rand van het Balcón de Europa en dicht bij de oude wachttoren. De oorspronkelijke kerk werd gebouwd in 1505. In 1697 werd de huidige structuur rechtgezet waar in de periode tussen 1776 en 1792 werd aan bijgebouwd. Het interieur van de kerk staat bekend omwille van zijn mooie 18^e -eeuwse fresco’s die het schip van Evangeline versieren.
Maro
Maro, het pittoreske dorpje net buiten Nerja. Het schilderachtige dorpje met smalle steegjes en straatjes, witgekalkte huizen en de overweldigende uitzichten over de baai van Nerja en de kust maken het zeker een bezoekje waard.

Málaga, hoofdstad van de provincie Málaga is met een populatie van ca. 571.000 inwoners op Sevilla na de dichtsbevolkte stad van Andalucië. Het is één van de oudste continu bewoonde steden van de wereld en bestaat ongeveer 2800 jaar. Málaga werd rond 770 voor Chr. Gesticht door de Feniciërs als Malaka. Vanaf de 6e eeuw voor Chr. Stond de stad onder de hegemonie van het oude Carthago waarna het vanaf 218 voor Chr. In het Romeinse rijk werd ingelijfd. Na de val van het rijk stond het 800 jaar onder Islamitische heerschappij. In 1487 kreeg de de Kroon van Castillië de macht.
Het historisch centrum is heden ten dagen een “open museum” met een geschiedenis van bijna 3000 jaar met archeologische overblijfselen en monumenten uit de Fenicische, Romeinse, Arabische en Christelijke tijdperken.

Hoogtepunten

Castillo de Gibralfaro
Het kasteel van Gibralfaro werd gebouwd in de 14^e eeuw en is, met zijn spectaculair uitzicht over de stad, het druksbezochte monument van Málaga. In 1340 maakte de Nasrid-koning Yusuf I van het door de Feniciërs en later de Romeinen gebouwd kasteel een fort. Tijdens de Reconquista in de zomer van 1487 maakte Ferdinand er zijn verblijfplaats van. Het heeft twee rijen muren en acht torens en werd beschouwd als een oninneembare vesting die bovendien nog in verbinding lag met de Alcazaba.
Alcazaba of Málaga
Alcazaba, wat in het Arabisch citadel betekent is een toeristische trekpleister omwille van zijn schoonheid en geschiedenis. Het werd gebouwd tussen 1057 en 1063 in opdracht Badis, koning Berber Taifa van Granada. Bij de bouw xerden materialen gehaald uit het nabijgelegen Romeins theater. Alcazaba werd verschillende keren gerestaureerd en het meest recent in de 20^e eeuw.
Iglesia de Santiago Apóstol
De kerk van Santiago Apóstol is een katholieke christelijke tempel. De stijl van de kerk, die in 1487, na de christelijke herovering, werd gebouwd is een exponent van twee artistieke momenten: de vroege gotiek-mudejar, met een duidelijke symbiose tussen de kunst van de christelijke heroverers en de islamitische bevolking en de opkomst van de barok aan het begin van de 18e eeuw. Op 10 november 1881 werd in deze kerk de kunstenaar Pablo Picasso gedoopt.
Málaga Cathedral
De kathedraal van Málaga is een rooms-katholieke kerk in de architectuurtraditie uit de Renaissance. De kathedraal bevindt zich binnen de, nu ontbrekende, middeleeuwse muren van de Moorse stad waarvan de overblijfselen het nabijgelegen Alcazaba en het kasteel van Gibralfaro omringen. Het werd gebouwd tussen 1528 en 1782, volgens de plannen van Diego de Siloe.
Palacio Episcopal de Málaga
Het bischoppelijk paleis van Malaga bevindt zich op de Plaza del Obispo, dicht bij de kathedraal van Málaga. Het werd gebouwd onder de bescherming van aartsbisschop José Francisco Lasso de Castilla vanaf het jaar 1762.
Basílica y Real Santuario de Santa María de la Victoria
De basiliek, het koninklijk heiligdom en de parochie van Santa María de la Victoria y de la Merced is een van de belangrijkste kerken in de stad Malaga, met het beeld van Santa María de la Victoria, beschermheilige van Malaga en zijn bisdom.
Het is gelegen op de plaats waar koning Ferdinand de katholiek zijn kamp had tijdens de belegering en verovering van de stad in 1487, tot dat moment een belangrijke haven van het Nasrid-koninkrijk Granada.
Iglesia del Sagrado Corazón
De Kerk van het Heilig Hart bevindt zich op de Plaza de San Ignacio de Loyola in het historische centrum. Het is een neogotisch werk gebouwd in 1920, volgens het project dat in januari 1907 werd opgesteld door de architect Fernando Guerrero Strachan in opdracht van de jezuïeten.
Iglesia de San Felipe Neri
De kerk van San Felipe Neri, ook wel bekend als Iglesia de la Santa Cruz y San Felipe Neri, staat in de wijk San Felipe Neri. Het gebouw, uit de 18e eeuw, is het resultaat van vele uitbreidingen en hervormingen op de bouw van de primitieve kapel, die gebouwd werd door Antonio Tomás Guerrero Coronado (Adel van Málaga) en Zapata II, graaf van Buenavista.
Iglesia de los Santos Mártires
De Kerk van de Heilige Martelaren is een christelijke tempel. Het is een van de vier kerken gebouwd door de katholieke vorsten binnen de ommuurde omtrek van de stad na de Castiliaanse verovering in 1487, samen met de Iglesia del Sagrario, de Iglesia de Santiago en de Iglesia de San Juan.
De kerk werd opgericht ter ere van de martelaren Ciriaco en Paula, beschermheren van de stad. De kerk heeft verschillende hervormingen ondergaan waarbij de oorspronkelijke gotisch-mudejar-stijl is gewijzigd, waarbij voornamelijk elementen van de 18e-eeuwse rococo te zien zijn, hoewel aan de buitenkant een mudejar-toren bewaard is gebleven. Recentelijk, tussen 2020 en 2021 is de tempel hersteld en geconsolideerd.
La Concepción
De botanische tuin is aangelegd door de markies en markiezin van het Huis van Loring, Jorge Loring Oyarzabal en Amalia Heredia Livermore, die allebei werden geboren uit bekende zakenmensen die naar de stad kwamen om hun fortuin te verdienen.
La Concepcion werd al snel bekend in heel Europa, hoewel niet vanwege zijn prachtige, uitbundige tuin, maar eerder vanwege de prachtige collectie archeologische overblijfselen die te vinden zijn in het Loring Museum, een paviljoen in Dorische stijl gebouwd in 1859 op een Romeins mozaïek dat oorspronkelijk werd ontdekt in het dorp van Cartama.
Mercado Central de Atarazanas
De Mercado Central de Atarazanas is een gemeentelijke markt in de Spaanse stad Malaga, in de autonome gemeenschap Andalusië. Het huidige gebouw, het werk van de architect Joaquín de Rucoba en werd gebouwd tussen 1876 en 1879 op de plaats waar vroeger een scheepswerkplaats van Nasrid-oorsprong was, waarvan alleen een marmeren deur overblijft en de naam vandaan kwam: scheepswerf.
Anglican Cemetery of St. George
De Engelse begraafplaats in Málaga, waar St George's Anglican Church staat, is het resultaat van de inspiratie en bezorgdheid van William Mark, die van 1824 tot 1836 Brits consul was in Málaga. In de acht jaar dat hij in Málaga woonde voordat hij tot consul werd benoemd , had hij 'met grote walging' gekeken naar de manier waarop protestanten 's nachts begraven moesten worden op de kust, omdat degenen die een ander geloof beleden dan het katholicisme niet konden worden begraven in gewijde grond, namelijk in de parochiekerken, kloosters en begraafplaatsen van Malaga.
Palm grove and Muelle Uno. Port of Málaga
Muelle Uno, gebouwd op een oude pier waar de baai van Malaga bijna versmelt met het levendige stadscentrum, is een ontwerpproject met elegante winkels, restaurants, bars en culturele locaties op één locatie. De architectuur is ingebed in een mooie moderne minimalistische stijl die doet denken aan Scandinavische stijl, en hoewel het centrum een grote parkeerplaats, openbare pleinen en groene zones biedt, evenals faciliteiten voor tentoonstellingen en conferenties, is alles geïntegreerd met de bestaande stedelijke omgeving in plaats van de conventionele verticale structuur.
Cementerio de San Miguel
De historische begraafplaats van San Miguel de Málaga wordt beschouwd als een van de belangrijkste historisch-monumentale begraafplaatsen van Spanje. Deze begraafplaats wordt sinds het begin van de negentiende eeuw als begraafplaats gebruikt en is een van de weinige negentiende-eeuwse necropolen die zijn aangekomen en tot op de dag van vandaag praktisch intact: de façade, de kapel, de meeste pantheons en de condoleances of wakes kamers zijn bewaard gebleven zoals ze werden gebouwd in de 19e en begin 20e eeuw.
Plaza de toros de La Malagueta
La Malagueta is een arena die sinds 1876 een cultureel bezit van Spanje (BIC) is. Het is gelegen in het oostelijke district van Málaga, naast de Paseo de Reding. Het eerste evenement werd gehouden in 1876. De stijl van het gebouw is neomudéjar en heeft de vorm van een zestienhoekige zeshoek. Na een renovatie in 2010 heeft de arena nu een capaciteit voor 9.032 toeschouwers. De ring heeft een diameter van 52 meter en het complex omvat vier grote hokken, 10 kleine wachthokken, stallen, kleedkamers, een EHBO-post en diverse administratieve voorzieningen, waaronder het Museo Taurino Antonio Ordóñez museum.
Pedregalejo, old fishing district
Museo Picaso Málaga
Málaga de stad waar Picasso geboren werd op 25 oktober 1881. In de kelders van het museum bevinden zich de oudste architectonische overblijfselen van de stad, namelijk de muren van de Fenicische stad.
Het idee van een Picasso-museum in de geboortestad van de kunstenaar ontstond in 1953 maar het duurde tot 17 oktober 2003 vooraleer het museum de deuren opende. De permanente collectie wordt periodiek opgefrist en herzien, op deze manier treedt het museum in de voetsporen van Picasso zelf, die zijn hele leven innoveerde met zijn kunst. Het museum beschikt over 233 werken in eigen collectie die regelmatig worden aangevuld met werken uit andere collecties.
Museo Automovilistico y de la Moda

Antequera, aan de voet van de bergketens El Torcal en Sierra de la Chimenea, wordt vanwege zijn centrale ligging tussen Málaga, Granada, Córdoba en Sevilla “el corazón de Andalucía” (het hart van Andalusië) genoemd. Het ligt op een hoogte van 575 meter boven de zeeniveau en telt ca. 42.000 inwoners op een oppervlakte van 749,34km².
De hunebedden van Menga, Viera en El Romeral in het nabijgelegen natuurreservaat El Torcal, beroemd om zijn onstabiele kalksteenrotsen, staan op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
De stad stond bij de oude Romeinen bekend als Anticaria of Antiquaria. Tijdens de val van het Romeinse rijk in 410 viel het in handen van de heidense Siling Vandalen. In 711 begon de Arabische invasie en in 716 werd Anticaria veroverd. Op 16 september 1410, na een belegering van bijna 4 maanden capituleerde de stad aan een Castiliaans leger en de moslimbevolking werd gedwongen te verhuizen naar Archidona en Granada. In de 16^e eeuw werd Antequera, dankszij de vruchtbare gronden door de bevloeiing van de Guadalhorce de graanschuur van o.a. Málaga. Het werd belangrijke handelsstad op het kruispunt van Málaga, Granada, Córdoba en Sevilla. In de 18^e eeuw werden er nog tal van kerken, kloosters en paleizen gebouw voor leden van de aristocratie en rijkere burgers.

Tegenwoordig is Antequera een belangrijk toeristisch en cultureel centrum, dankzij het nabijgelegen Costa del Sol.

Hoogtepunten

Hunebedden van Menga, Viera en El Romeral
Deze, onlangs toegetreden aan de werelderfgoedlijst van UNESCO, hunebedden ligen in het natuurpark El Torcal.
Menga: De 6000 jaar oude megalithische graftombe bestaat uit 32 stenen.
Viera: Deze 4000 jaar oude grafkamer, bekend als Cueva Chica ligt op zo’n 70 meter van de Dolmen van Menga.
El Romeral: Deze twee ronde grafkamers ligen op 4 km van de twee andere en zijn zo’n 3000 jaren oud.
Alcazaba de Antequera
Dit Moorse fort werd in de 14^eeeuw gebouwd bovenop de Romeinse ruïnes om de christelijke opmars tegen te gaan. Het rechthoekige fort kreeg in 1582 een katholieke klokkentoren/ kapel “Templete del Papabellotas”.
Iglesias de San Sebastian
De bouw van deze kerk begon in 1548 onder leiding van architect Diego de Vergara. In de loop der tijd werd er veel aan bijgebouwd.
Iglesia de Santa María de Jesús
De bouw van deze Franciscaner kerk begon in 1527 en werd voltooid in 1615. Tijdens de Franse invasie werd een groot deel ervan verwoest, enkel de kapel van Socorro bleef bewaard.
Iglesia del Carmen
Deze katholieke kerk, gebouwd in Mudejar-stijl eind 16^e begin 17^e eeuw onder de aanroeping van Nuestra Señora del Carmen is één van de belangrijkste monumentale gebouwen van de stad. Niet alleen zijn architecturaal belang maar zeker ook de barokke altaarstukken maken deze kerk uniek.
Iglesia de Nuestra Señora de los Remedios
Museo de la Ciudad
MVCA is een museum voor schone kunsten, archeologie en etnologie. Her herbergt een zeer complete en gevarieerde collectie van de prehistorie tot het heden.
MAD (Museo de Arte de la Diputación)

Compéta strekt zich uit op de zuidelijke helling van de Sierra de Almijara op een hoogte van 638 meter boven zeeniveau met een ca. 4000 inwoners. De naam is afgeleid van Compita-Orum wat kruispunt betekent. Het was een plek waar de Romeinen festivals en offergaven vierden. In die tijd was het evenzeer een handelsplaats zoals schriftelijke documenten blijkt.

Hoogtepunten

Plaza AlmijaraIglesia de Nuestra Señora de la Asunción
Deze 16e eeuwse kerk bevindt zich op het Pantaléon Romero plein. Het interieur is door achthoekige pilaren in 3 beuken verdeeld met prachtige muurschilderingen.
Paseo de las Tradiciones
De Paseo de las Tradiciones is een loopbrug bij de kerk Asuncion aan de plaza de Almijara. Te bewonderen zijn hier de muurschilderingen van keramist en beeldhouwer Jose Antonio Rivas.
Plaza de la Vendimia
Op dit plein elk jaar op 15 augustus La Noche del Vino gevierd. Dit feest van de wijn kent zijn oorsprong in de tijd dat de boeren naar hun wijngaarden trokken voor het begin van de pluk.
San Sebastian Hermitage
Men denkt dat deze 16e eeuwse hermitage, met Romeinse boog omlijst met pilasters en klokgevel, zich bevindt op oude centrum van de stad.
San Antón Abad de Extramuros
Deze 18e eeuwse hermitage herbergt de belangrijke houtsnijwerken van heiligen o.a. San Antón de Abad en Nuestro Padre Jesús en la Borriquita. Wat populaire beelden zijn van de Semana Santa in Compéta.
El Mirador
Dit uitkijkpunt, geïnspireerd door Gaudi, vind je terug aan de ingang van de stad en biedt een fantastisch uitzicht op Compéta.
Museo Molino de Adriano
Dit museum in een oude olijfmolen toont o.a. een 19e eeuws molenwiel. Hiermee werd de beroemde wijn van Compéta gemaakt. Tevens kan je in het museumwinkeltje terecht voor heerlijke streekproducten.

Motril de meest zuidelijke gemeente van Granada gelegen aan de voet van de Sierra de Lújar. De Belgische koning Boudewijn had hier jarenlang een buitenverblijf. De gemeente domineert de vallei van de rivier Guadalfeo waar naast avocado’s vooral tropisch fruit zoals mango, guave geteeld wordt. Ook is er glastuinteeld van tomaten en komkommers. De oorspong van Motril is niet heel duidelijk. Archeologische gegevens wijzen op aanwezigheid van Feniciërs en later Romeinen. De naam Motril komt dan ook uit het Latijn Murteto (plaats van mirte). Ook de moslims hebben uitgebreid sporen achtergelaten in de stad tot deze in december 1489 veroverd werd door de katholieke vorsten. In 1873 werd Motril uitgeroepen tot onafhankelijk kanton en in diezelfde eeuw verwierf faam door de suikerrietproductie.

Hoogtepunten

Bodegas Ron Montero
De Ron Montero-distilleerderij waar sinds 1963 Spaanse rum gemaakt wordt.
Sanctuary of our lady of the head
Iglesia Mayor de la Encarnación
Het gebouw datterend van 1502 is het oudste gebouw van de stad.
Museo Preindustrial de la Cana de Azucar in Casa de la Palma
Deze zorgvuldig gerestaureerde suikermolen is de enige 16^e eeuwse molen die is overgebleven in Motril.
Palma Sugar Refinery
Pueblos de América Park

Álora, gelegen in het centrum van de provincie Málaga, in heuvelachtig gebied aangeplant met graan, olijfbomen, fruitbomen en steeneik, heeft een oppervlakte van 169,62km² en telt ca. 13.000 inwoners. De geschiedenis van Álora gaat terug tot in de prehistorie in Hoyo del Conde. Op de fundamenten die de Turdetans van Tartessos en de Feniciërs achter lieten zouden de Romeinen later gebruiken voor hun nederzetting Iluro. Het Romeinse fort werd door de Visigoten en vooral de Moren vergroot. Het werd een bolwerk van Umar Ibn Hafsun, de semi-onafhankelijke heer van Bobastro in de tijd van het emiraat Córdoba. In 1484 werd het veroverd door de Christenen, na talrijke pogingen. Álora kende een welvaart in de 16^e en 17^e eeuw, in de 20^e eeuw emigreerde een groot deel van de bevolking naar de rest van Europa en Amerika.

Hoogtepunten

Castillo de Álora
Het kasteel van Álora is een Arabisch fort van Fenicische oorsprong gelegen aan de Cerro de las Torres. De Romeinen van Fenische oorsprong versterktende ruïnes die ze vonden. Later bij een inval van de Vandalen werd het met grond gelijk gemaakt. Het zijn de Arabieren die het zouden herstellen en er een citadel van maakten. In 1680 werd het kasteel getroffen door een aardbeving. Vanaf toen werd de site gebruikt als begraafplaats.
Iglesia Parroquial de Nuestra Señora de la Encarnación
Gelegen aan de Plaza Baja, is het samen met Castillo de Álora het symbool van de stad.
Iglesia del Convento de Nuestra Señora de Flores
Santuario de Nuestra Señora de las Flores ligt in Carratraca, ongeveer op 2km van de stad. Vanaf hier kan men genieten van een uniek en prachtig landschap. De kerk heeft een schipaltaar waarin zich een kleedkamer bevindt met interessant barok pleisterwerk waarop het standbeeld van Nuestra Señora de las Flores staat.
Cruz del Humilladero
Het gebouw in de buurt van het klooster van Flores herdenkt de overhandiging van de sleutels aan Álora door de laatste burgemeester aan de katholieke vorsten in 1484.
Museo de Alora Rafael Leria
Het museum is gevestigd in een gebouw dat dateert uit de zestiende eeuw en staat bekend als "Antigua Escuela de Cristo", dat deel uitmaakte van het oude ziekenhuis van San Sebastian. Het museum werd in het voorjaar van 2003 ingehuldigd en bevat ongeveer 200 objecten van historisch of archeologisch belang die zijn gevonden bij de vele verschillende archeologische opgravingen in het gebied; pijlpunten, bijlen, glas, aardewerk daterend uit de prehistorische, Romeinse, islamitische en christelijke periodes.

Iznájar, met een oppervlakte van 136,36km² en ca. 4.500 inwoners wordt bekroond door het kasteel van Hisn-Ashar en de parochie van Santiago Apóstol. Het is één van de mooiste dorpjes van Andalusië. Eind 19e eeuw was meer dan tweederde van de bevolking verdeeld over boerderijen, landhuizen en dorpen. Het is gelegen in de regio Subbética Cordobesa, aan de oevers van de rivier Genil en het Iznájar-stuwmeer.

Hoogtepunten

Castillo de Iznájar
Dit kasteel uit de 8^eeeuw, met een driehoekige vorm staat op een hoge bergkam omgeven met een muur en flankerende torens in de zuidoost- en zuidwesthoeken.
Het werd op 22 juni 1993 uitgeroepen tot cultureel monument van de Bien de Interés.
Torre de San Rafael
Oudste overlevende toren van het oude ommuurde dorp, bekroond door een standbeeld van Saint Raphael.
Patio de las Comedias
Patio de las Comedias won bij vele gelegenheden de eerste prijs in de Balkons en Hoeken Competitie, georganiseerd door de Subbetic Comonwealth en de Provinciale Raad van Cordoba dat de mooist aangeklede balkons beoordeelde.
Tajos y Barrio del Coso
De Barrio del Coso is een reeks kronkelende en smalle straatjes met tuinen en weelderige bomen gesitueerd in Los Arcos El Coso, het toegangspunt van de wijk met dezelfde naam. Deze bloemrijke wijk/ hoek maakt deel uit van de Route van de Patios en Corners van Iznájar en Subbética.
Drie provinciënpunt Málaga, Granada, Cordoba

Granada hoofdstad van de gelijknamige provincie ligt op een hoogte van 738 meter boven zeeniveau aan de voet van de Sierra Nevada. Deze universiteitsstad, met ca. 82.000 studenten, heeft 232.462 (in 2019) inwoners en is ingedeeld in buurten die erg van elkaar verschillen in cutuur en religie. Voor de 8^e eeuw voor Christus werd de streek bewoond door Iberische volkeren. Het gebied werd later onder meer bewoond door de Feniciërs, Tartessos, Grieken en Carthagers. In 711 veroverden de Moren het gebied op de West-Goten. Inmiddels hadden de Joden al ten noorden van “Iliberris” een dorpje gesticht, genaamd "Gárnata al-yahud" (Granada van de joden). In de 11^e eeuw werd het huidige Granade gesticht met de komst van de Berbers (vorst Zawi ibn Ziri). Waarna een periode van vele oorlogen volgde om de macht over Al-Andalus. Na een publicatie van een antisimitisch gedicht in 1066 vond een grote moordpartij plaats op duizende Joden. Met de komst van Almoraviden keerde de rust terug tot dat deze ten val werd gebracht in 1232 en de macht overgenomen werd door Alhamar. Na de val van het Moorse rijk groeide Spanje al gauw uit tot één van de machtigste landen van de wereld.

Granada valt erg in smaak bij de toeristen vanwege zijn monumenten en het nabij gelegen ski-resort in de Sierra Nevada. Het Alhambra, uitgeroepen tot werelderfgoed door UNESCO in 1984 is ongetwijfeld de grootste trekpleister.

Hoogtepunten

Alhambra
Het Alhambra (Rode Paleis) werd in 889 gebouwd als een klein fort op de ruïnes van Romeinse vestingwerken. In het midden van de 13^e eeuw werd het door de Arabische Nasrid-emir Mohammed ben Alhahmar heropgebouwd. In 1333 omgebouw tot koninklijk paleis door sultan van Granada Yusuf I. Na de christelijke veroveringen in 1492 werd de site toegeëigend aan het koninklijk hof van Ferdinand en Isabella en de paleizen werden gedeeltelijk in renaissancestijl veranderd. Het door UNESCO tot werelderfgoed uitgeroepen paleis laat maar beperkte groepen gelijktijdig toe. U dient uw toegangstickets dus tijdig te reserveren.
Albaícin
Albaícin of Albayzin is samen met het Alhambra in 1984 uitgeroepen, door UNESCO, tot werelderfgoed. Het heeft zijn smalle kronkelende straatjes uit het Moors verleden, dat teruggaat tot het Nasrid-koninkrijk, behouden.
El Bañuelo
De meeste Arabische badhuizen werden bij de christelijke veroveringen vernietigd omdat ze beschouwd werden als bordelen. De badhuizen op de Carrero del Darro zijn dan ook unieke overblijfselen. Deze baden hebben het overleefd omdat ze aan een privéwoning toebehoorden.
Cartuja
Na een wandeling van 20 minutendoor de kleine steegjes (die zeker ook de wandeling waard zijn) kom je uit bij het 16^e eeuwse klooster, een meesterwerk in barrokstijl, althans de start van de bouw was in de 16^e eeuw maar de bouw zou bijna 300 jaar duren. Buiten is het een vredig klooster, binnen kan je de schilderijen van de martelaren bewonderen. De sacristie met koepel is rijkelijk versierd door Antonio Palomino.
Corral del Carbón
Corral del Carbón, pakhuis en schuilplaats voor kooplieden in de 14^e eeuw, is het oudste overgebleven monument van de Nasrid-dynastie wat voorheen een typisch Arabisch gastenverblijf was.
Carrera del Darro
Deze straat in de wijk Albayzín is een van de meest romantische straatjes in het land. Met gevels van renaissance-periode, opgetrokken met stenen uit Moorse gebouwen. Je passeert de Puente del Cadí, de indrukwekkende restanten van de Moorse brug die uit het Alhambra-bos oprijst.
Cathedral de Granada
De grootste kathedraal van land is deze van Granada. Gebouwd in de 16^e eeuw, aan de hand van Diego de Siloé, op de oude moskee van Granada.
Plaza de las Pasiegas
Plaza de las Pasiegas is een openbaar plein, gelegen in het oude deel van de stad ten westen van de kathedraal. Het is ontstaan in 1692 toen het Colegio de San Miguel werdafgebroken en later in de 18^e eeuw uitgebreid bij het verdwijnen van Colegio Santa Catalina. In 1946 werd het verbouwd volgens de plannen van gemeentelijk architect Luis Álvarez Cienfuegos en burgerlijk ingenieur José Pozuelo.
Monasterio de San Jerónimo
Het koninklijk klooster van San Jerónimo de Granada is een architectonisch complex uit de Renaissance dat bestaat uit een kerk en een klooster in de Spaanse stad Granada.
Madrassa
Oude Arabische school.
Dar al-Horra
Dar al-Horra is een Nasrid-paleis in de wijk Albaicín. Dit paleis, uit de 14^e eeuw, werd op een Ziri-paleis uit de 11^e eeuw gebouwd. Het is gelegen op de top van wat eens de al-Qasba Qadima, het oude Alcazaba, wasin het centrum van moslim Granada.
Basílica de San Juan de Dios
Monasterio Cartuja
Sacromenta
La Alcaicería

Ronda met een oppervlakte van 397,62 en ca. 35.000 inwoners ligt op een rotsplateau, omgeven door bergketens Sierra de las Nieves, op een hoogte van 723 meter boven zeeniveau. Ronda kent zijn oorsprong in de Romeinse Arunda die zou zijn ontstaan uit bestaande Iberische nederzettingen en gesticht als versterkte post in de tweede Punische oorlog. De Suebi, geleid door Rechila, veroverden Ronda in de 5^e eeuw na Christus waarna het heroverd werd door het Oost-Romeinse rijk. Later werd het weer heroverd door de Visgotische koning Leoigild en bleef tot in 713 wanneer het in de handen valt van de Berbers. Na het uiteenvallen van het kalifaat van Cordóba werd het geregeerd door de Berber Banu Ifran waarna het in 1065 veroverd werd door de taifa van Sevilla. In 1485 kwam een einde aan de Islamitische overheersing van Ronda na een verovering door de markies van Cádiz. Er werden nieuwe christelijke wijken bijgebouwd en de meeste bestaande Moorse gebouwen werden verchristelijkt.

In de recentere geschiedenis werd Ronda zwaar getroffen in de Spaanse burgeroorlog die tot ontvolking en emigratie leidde.

Hoogtepunten

Puente Nuevo - Puento Romano – Puento Viejo
De drie bruggen van Ronda, misschien wel de indrukwekkendste kenmerken van de stad. Puente Nuevo, waarvan de bouw in 1751 begon en tot 1793 duurde en ontworpen door , is de hoogste van de drie bruggen met een hoogte van 120 meter. Puente Romana ook wel bekend als Puente Arabe. Dit komt omdat de latere Arabische brug op de fundamenten van de Romeinse brug gebouwd werd. Tenslotte is er nog de Puento Viejo of oude brug of Puente San Miguel.
Plaza de Torres
Plaza de Torres de oudste stierenarena, gebouwd in 1784 door architect José Martin de Aldehuela, is herbergt het uniek en historisch stierengevecht ‘Corrida Gouesca’ dat éénmaal per jaar plaatsvindt.
Baños Arabes
De 13^e en 14^e -eeuwse Arabische baden die nog gedeeltelijk intactt zijn bevinden zich aan de Puente Arabe. Het zijn de best bewaarde Arabische baden.
Plaza del Socorro
Plaza del Socorro is het moderne politieke centrum van Ronda. Hier toonde Blas Infante in 1918 voor het eerst de Andalusische vlag en het wapen. De parochiekerk van Socorro , die bekend staat als het Casino en Circulo de Artistas werd pas in 1956 gebouwd.
Palacio of the Marqués de Salvatierra
De Palacio is een 18e -eeuwse renovatie van een 16^e eeuws gebouw door katholieke vorsten geschonken aan de familie van Don Vasco Martín. Tegenwoordig huisvest het een museum voor renaissancekunst en artefacten.
Casa del Rey Moro
Casa del Rey Moro werd in de 18e eeuw gebouwd. Het gebouw en de in 1912 aangelegde tuin in Moorse stijl door Jean Claude Forestier bevat een belangrijk overblijfsel uit de Moorse tijd nl. de ‘watermijn’ een trap naar de rivier uitgehouwen in de rotswand.
Iglesia de Padre Jesús
De bouw van deze katholieke kerk begon eind 15^e eeuw en werd laat in de 16^e eeuw voltooid.
Palacio de Salvatierra
Het indrukwekkends aan het Palacio de Salvatierra is zijn unieke renaissancegevel die is opgebouwd uit een paar Korinthische zuilen aan weerszijden van de brede bovendorpeldeur. Ook het interieur, met hoogwaardige decoratieve en artistieken objecten, is zeker de moeite van een bezoek waard.
Jardines De Cuenca
Adembenemende bloemenpracht in deze schitterende tuin.
Mirador de los Viajeros Románticos
Op deze mirador kan dankzij zijn hoogte genieten van zijn indrukwekkende vergezichten van de Sierra Blanquilla, Juan Diego en Oreganal.
Mirador de Ronda
Minaret van San Sebastian
Cueva del Gato
Murallas de la Cijara
Iglesia del Espíritu Santo
Plaza Duquesa de Parcent & Santa María del Mayor

Córdoba hoofdstad van de gelijknamige provincie, gelegen op een hoogte van 100 à 170 meter aan de voet van de Sierra Morena en Guadalquivir rivier. Het is de derde grootste stad, naar bevolking, van Andalusië na Sevilla en Málaga en telt ca. 360.000 inwoners op een oppervlakte van 1.254,25km² waarbij het de grootse is naar oppervlakte.
In het gebied van de Guadaquivir zijn er overblijfselen van Neanderthalers gevonden, daterend uit ca. 42.000 tot 35.000 voor Christus. Bij de monding van de rivier ontstonden de eerste nederzettingen in de 8^eeeuw voor Christus en later in 206 voor Christus werd het veroverd door de Romeinen. De Visigoten veroveren aan het eind van de 6^e eeuw Córdoba dat vervolgens verwoest werd door de moslims in 711. Córdoba blijft in Arabische heerschappij, ondergeschikt aan het kalifaat van Damascus en stond bekend onder de naam Qurtuba tot dat Ferdinand III van Castilië de stad belegerde en binnenviel inop 29 juni 1236. De stad werd opgedeeld in 14 colaciones, de moskee in het centrum van de stad wordt een grote katholieke kathedraal en er komen talloze nieuwe kerken.
Recenter, nl. in 1936 bij de Spaanse burgeroorlog volgt er een bloedige repressie waarbij in Córdoba 2000 mensen worden geëxecuteerd. Bij de daarop volgende Franco-onderdrukking worden er naar schatting nog 9579 moorden gepleegd.
Córdoba werd op 17 december 1984 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed.

Hoogtepunten

Puente Romano
De Romeinse brug in het centrum van Córdoba over de Guadalquivir rivier is oorspronkelijk in de 1^e eeuw voor Christus. In de 8^e eeuw is het overgrote deel wederopgebouwd door de Moren. Sinds 1931 uitgeroepen tot Bien de Interés Cultural in de categorie monumenten en in 1984 uitgeroepen tot werelderfgoed door UNESCO.
Templo Romano
Niet de enige Romeinse tempel in Córdoba maar misschien wel de belangrijkste. De Pseudoperipterus van Korintische orde meet 32 meter lang op 16 meter breed. De bouw ervan starte in 41-54 na Christus eindigde zo’n 40 jaar later in 81-96 na Christus.
Mausoleo romano
Het Romeinse mausoleum in de Jardines de la Victoria is een cilindervormig grafmonument gebouwd in de 1^e eeuw na Christus. In 1993 ontdekt bij archeologische opgravingen.
Mezquita-Catedral de Córdoba
Door zijn voormalige status als Islamitische moskee staat deze Catedral de Nuestra Señora de la Asunción ook bekend als de Mezquita de Córdoba (Grote moskee).
Medina Azahara
Medina Azahare zijn de ruïnes van Andalusische paleisstad, gebouwd door Abd-ar-Rahman III vanaf 936-940.
Juderia
Hier leefden tussen de 10^e en 15^e eeuw de Joodse gemeenschap. Gelegen in het historisch centrum van de stad, die in 1994 door UNESCO is uitgeroepen tot werelderfgoed.
Sinagoga de Córdoba
Alcázar de los Reyes Cristianos
Het Kasteel van de Christelijke Monarchen, ook gekend als het Alcazar van Córdoba, is gelegen in het historisch centrum van de stad, vlak aan de Grote Moskee naast de rivier Guadalquivir, in opdracht van koning Alfonso XI van Castilië gebouwd in 1328 en was de woonplaats van Isabella I van Castilië en Ferdinand II van Aragon.
Het Alcázar is sinds 1931 uitgeroepen tot Cultureel Erfgoed. Het maakt deel uit van het historische centrum van Córdoba dat in 1994 door UNESCO tot Werelderfgoed werd verklaard.
Puerta del puente
De 16^e eeuwse poort is gebouwd op de plaats waar weleer de Romeinse poorten zich bevonden aan de Romeinse brug en de Via Augusta. Sinds 1931 uitgeroepen tot Bien de Interés Cultural in de categorie monumenten en in 1984 uitgeroepen tot werelderfgoed door UNESCO.
Las Caballerizas Reales de Córdoba
De koninklijke stallen in opdracht van Felipe II gebouwd in 1570 met als doel het fokken van het Andalusische paard. In 1994 door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed.
Real Jardín Botánico
Deze Koninklijke Botanische Tuin, gelegen aan de rand van de rivier Guadalquivir is lid van de Ibero-Macaronesian Association of Botanical Gardens.
De patio’s van Córdoba
Palacio de Viana
Het 15^e eeuwse Paliacio de Viana is een paleismuseum in de wijk Santa Marina.
Torre de la Calahorra
De Calahorra toren, van Islamitische oorsprong aan de ingang van de Romeinse brug.
Plaza del Potro
Plaza de la Corredera
Plaza de Capuchinos

Jaén hoofdstad van de gelijknamige provincie Andalusië heefteen oppervlakte van 424,30 km² e ca. 113.000 inwoners. De stad ligt aan de voet van de Cerro de Santa Catalina langs de rivier Guadalbullón en staat bekend als wereldhoofdstad van de olijfolie omwille van de grootste productie in de wereld van het, bij de lokale bevolking genoemde, “vloeibaar goud”.
De overblijfselen van stadsmuren tonen aan dat het gebied werd bewoont sinds de oudheid en zou teruggaan tot het Chalcolithicum ongeveer vier millennia geleden.
De stad werd in 207 voor Christus ingenomen door de Romeinen in het kader van de 2^e Punische oorlog. In de 8^e eeuw werd Jaén veroverd door de Arabieren waarna een turbulente tijd van oorlogen en veroveringen aan kwam. Op 28 februari 1246 werd de stad door Mohammed I van Granada overgegeven aan Ferdinand III en kwam er een einde aan het Moorse tijdperk.

Hoogtepunten

Santa Iglesia Catedral de la Asunción de la Virgen
De huidige 16^eeeuwse kathedraal, die bevindt op de Plaza de Santa Maria, vervangt de 15^eeeuwse gotische tempel. De bouw ervan duurde verschillende eeuwen. De kathedraal is gewijd aan de hemelvaart van de maagd. In 2008 is de procedure opgestart om de kathedraal tot werelderfgoed te verklaren aangezien deze kathedraal als model diende voor andere kathedralen.
Palacio de Villardompardo
Het in de 16e eeuw gebouwde, in renaissancestijl, paleis door Fernando Torres y Portugal in opdracht van de graven van Villardompardo maakt deel uit van het Palacio de Villardompardo Cultureel Centrum.
Baños Árabes
De Arabische baden van Jaén staan bekend als het bad van het kind bevinden zich in de kelders van het Villardompardo-paleis. Met een oopervlakte van 450m² waarschijnlijk de grootste baden van Spanje.
Judería de Jaén, o Barrio de Santa Cruz
De Joodse wijk ligt in het historisch centrum van de stad en bestaat uit een netwerk van straatjes zoals: Callejón del Gato, Calle del Rostro, Calle Santa Cruz en Plaza de los Huérfanos.
Castillo de Santa Catalina
Dit kasteel is een oud verdedigingswerk van de stad en ligt op een hoogte van 820 meter van waaruit de hele stad, de oringende olijfgaarden en bergen te zien zijn.
Museo de Jaén
Het museum van Jaén bestaat uit 2 permanente tentoonstellingen over archeologie en schone kunsten en uit tijdelijke tentoonstellingen.
Basílica-Santuario de Nuestra Señora de la Capilla y Sacra Iglesia Parroquial de San Ildefonso
Deze basaliek dateerd uit 1248 en ligt in de buitenwijk San Ildefonso. Als resultaat van de ‘afdaling van de Maagd’ in 1430 werd deze tempel een heiligdom en later een kleine basiliek van de patroonheilige van de stad.
Monumento a las Batallas
Monument ter nagedachtenis aan de grote veldslagen die plaatsvonden in de provincie Jaén.
Castillo de La Iglesia
De ruïnes vandit middeleeuws fort zijn nauwelijks bewaard gebleven. Het is gelegen in de gemeente Torredelcampo, enkele kilometers van Jaén.
Parque Alameda
Parque Andres de Vandelvira
Parque de la Concordia
Parque Periurbano Monte La Sierra

Gibraltar is een stukje Brits overzees gebied in Spanje. Volgens artikel X van het verdrag van Utrecht 1713 heeft de Britse kroon er eeuwig eigendomsrecht op.
In Gorham’s cave werden er resten van Neanderthalers gevonden die ongeveer 50.000 jaar geleden in dit gebied woonden. Sinds 950 voor Christus waren de Feniciers enkele eeuwen aanwezig in Gibraltar. Na de val van het Romeinse rijk kwam het gebied kortstondig onder controle van de Vandalen die van hieruit Afrika binnentrokken. Van 414 to 711 na Christus maakte het deel uit van het Visgotische koninkrijk Hispania. De Berbers veroverden Gibraltar op hun beurt in 711. In 1462 werd Gibraltar veroverd door Juan Alonso de Guzmán, 1e hertog van Medina Sidonia, uit het emiraat van Granada. Na de verovering van Hendrik IV van Castilië werd het gebied verkocht aan een groep van 4350 christelijke bekeerlingen van het judaïsme.
Vervolgens, na de Spaanse successieoorlog in 1704 veroverden een gecombineerd Nederlands-Engelse vloot Gibraltar.

Hoogtepunten

Landingsbaan van Gibraltar
De landingsbaan, die tegen de landsgrens met Spanje ligt, kruist de Winston Churchill Avenue, waar dan ook het verkeer wordt stilgelegd zodra er een vliegtuig landt of opstijgt. De luchthaven ligt slechts op 500 meter van het stadscentrum.
Gibraltar National Museum
Een museum over de geschiedenis, cultuur en natuurlijke historie van Gibraltar. In 1930 opericht in het stadscentrum door de toemalige gouverneur, generaal Sir Alexander Godley.
Great Siege tunnels
Deze tunnels gegraven, tijdens de grote belegering van Gibraltar aan het einde van 18^e eeuw, zijn een reeks tunnels in het noordelijke uiteinde van de rots Gibraltar.
Trafalgar Cemetry
De in de jaren 1980 gerestaureerde begraafplaats genaamd naar de Trafalgar slag in 1805. Op deze begraafplaats liggen slechts 2 slachtoffers van deze slag begraven. In de overige graven liggen vooral de slachtoffers van de koortsepidemieën die Gibraltar teisterden in de jaren 1804 tot 1814.
La Alameda Gardens
Een botanische tuin van zo’n 6 hectaren.
Apes’ Den
Zo’n 300 Barbary macaques bezetten het Upper Rock gebied van het natuurreservaat in Gibraltar vanwaar ze af en toe uitstapjes maken naar de stad.
Saint Michael’s Cave
Een reeks kalksteengrotten in het Upper Rock Nature Reserve.
Kabelbaan
De in 1966 gebouwde kabelbaan verbind aan de top een militair complex dat in de 2^e wereldoorlog gebruikt werd bij de verdediging tegen de Duitse aanvallen.

Sevilla, de hoofdstad van de gelijknamige provincie, telt een 689.000 inwoners op een oppervlakte van 140,8km² en is daarmee de dichtstbevolkte gemeente van Andalusië. De oude binnenstad is de grootse van Spanje, de zesde grootste van Europa na Rome, Napels, Venetië, Florence en Genue met 3,9 km².
De Feniciërs en Carthagenen veroverden de stad rond 600 voor Christus op de Tartessos. De Romeinen noemden het Hispalis of Colonia Julia Romula Hispalis nadat ze veroverden. In het jaar 426 werd het ingenomen door de Vandalen totdat het in 712 werd veroverd door de Moren onder leiding van koning Musa en zijn zoon Abd al-Aziz ibn Mussa. Op dat moment veranderde Sevilla in één van de belangrijkste steden van de wereld. Vanaf 844 probeerden de Vikingen, tevergeefs, meerdere malen Sevilla te veroveren. Tot de bewoners van Sevilla behoorde ook de Joodse gemeenschap die er al aanwezig was sinds de Romeinse overheersing. In 1391 sloeg het noodlot toe en nagenoeg de hele Joodse bevolking werd het slachtoffer van een pogrom. De overgebleven Joden werden door de Inquisitie in 1492 gedwongen zich tot het Christendo te bekeren. In 1810 werd Sevilla bezet door de Fransen onder leiding van Jozef Bonapatre, broer van Napoleon.

Hoogtepunten

Real Alcázar de Sevilla
Het koninklijk paleis van Sevilla is een ommuurd paleizencomplex, oorspronkelijk gebouwd in de middeleeuwen met overblijfselen van islamitische kunst, gotische, renaissance- matiëristische en barroke elementen.
Cathedral de Sevilla en Giralda minaret
De gotische kathedraal van Santa María de la Sede, uitgeroepen door UNESCO tot werelderfgoed, is in 1401 gebouwd op de plaats waar voorheen de Aljama-moskee, waarvan de Giralda minaret en patio de los Naranjos zijn overgebleven.
Plaza de España
Een architectonisch complex, ontworpen door architect Aníbal González en gebouwd tussen 1914 en 1929, is gelegen in het María Luisa de la ciudad park.
Plaza de toros de la Maestranza
Deze stierenvechtarena ligt in de wijk Arenal en is gebouwd in de 18^e eeuw en is eigendom van de Real Maestranza de Caballería de Sevilla.
Barrio de Santa Cruz & Historisch centrum
In de wijk Santa Cruz bevinden zich de kathedraal , het Archivo de Indias en het Alcázar. Hier lag, in de late middeleeuwen, ook de Joodse wijk.
Torre del Oro
De Torre del Oro is een Albarraana toren op de linkeroever van de Guadalquivir rivier.
Parque de María Luisa
Parque de María Luisa is het eerste stadspark van Sevilla en uitgeroepen in 1983 tot bezit van cultureel belang in de categorie historische tuinen.
Casa de Pilatos
Het paleis Casa de Pilatos, behorend tot de Casa de Medinaceli, is een van de meest karakteriseerde 16^e eeuwse gebouwen. Het combineert Italiaanse renaissance en Spaanse Mudejarstijlen.
Setas de Sevilla
Het Metropol Parasol project is een structuur in de vorm van houten en betonnen pergola’s in het centrale Plaza de la Encarnación de la ciudad de Sevilla en is 150 meter lang, 70 meter breed en 26 meter hoog. De basis herbergt een traditionele markt, een archeologisch museum en enkele restaurants.
Basílica de María Santísima de la Esperanza Macarena
De Basilica de la Macarena is een katholieke tempel in de wijk San Gil. Hhet gebouw is het hoofdkantoor van de Hermandad de la Esperanza Macarena (broederschap).
Iglesia Colegial del Divino Salvador
Deze katholieke tempel is voltooid in de 18e eeuw.
Palacio de la condesa de Lebrija
Palacio de la condesa de Lebrija of palacio de Lebrija bevindt zich in een van de drukste straten van het stadscentrum. Gebouwd in de 16e eeuw met een indrukwekkende collectie Romeinse mozaîken die praktisch de gehele begane grond bestreiken.

Jerez de la Frontera, of gewoon Jerez, in de provincie Cádiz is met een bevolking van ca. 213.000 inwoners de 5^e stad in Andalusiê. Er zijn sporen van mensen uit het Neolithicum gevonden in het gebied. Later werd Jerez een Romeinse stad onder de naam Asta Regia. Na de van van het West-Romeinse rijk heersten de Vandalen en de Visigoten totdat het gebied in 711 veroverd werd door de Arabieren. In de 11^e eeuw werd het een onafhankelijk taifa en werd in 1053 bij Sevilla gevoegd. De christelijke troepen onder leiding van Álvaro Pérez de Castro, heer van het huis van Castro en kleinzoon van Alfonso VII, koning van Castilië en León vielen in 1231 Jerez binnen. De ontdekking van Amerika en de verovering van Granada in 1492 maakten van Jerez een van de welvarenste steden in Andalusië.

Hoogtepunten

Catedral de Jerez de la Frontera
Deze kathedraal van het bisdom Asidonia-Jerez is een 17e -eeuwse tempel in gotische, barokke en neoklassieke stijlen. De huidige kerk is gebouwd op de overblijfselen van de Grote Moskee van Jerez en de 13^e eeuwse El Salvador kerk.
Iglesia de San Miguel
De toren van de katholieke kerk van San Miguel is het hoogste punt van de stad en werd in 1931 uitgeroepen tot nationaal historisch-artistiek monument.
Plaza de la Asunción
Plaza de la Asunción is een monumentaal plein in de wijk San Dionisio met de meest opmerkelijke architectonische en artistieke ensembles waarin de drie stijlen: Renaissance, de Mudejar en neoklassiek in samenkomen.
Estación
Het gebouw van het treinstation van Jerez heeft grote architectonische waarde en is daardoor een beschermd monument.
Iglesia de San Juan de los Caballeros
Deze kerk staat in de buurt van San Juan de Jerez de la Frontera. Het is een van de zes historische parochies die door koning Alfonso X El Sabio zijn opgericht op de oude moskeeën na zijn herovering van de stad in 1264.
La cartuja de Santa María de la Defensión
La cartuja de Santa María de la Defensión ligt in het zuiden van de stad. Het is een gebouw van grote artistieke waarde en dateerd uit de 15^e eeuw.
La Fundación Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre
La Fundación Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre is een paardendressuurinstelling met doel het in stand houden van verschillende vormen van de traditionele dressuur van het Andalische paard. Het werd opgericht door Álvaro Domecq Romero in 1973 en is het gevestigd in het Palacio Duque de Abrantes.
Sherry in het Palacio Domecq
Museo de Relojes - Palacio del Tiempo
Centro Andaluz de Flamenco
Iglesia San Mateo, San Lucas, San Juan en San Marcos

Cádiz hoofdstad van de gelijknamige provincie is één van de oudste continu bewoonde steden van Europa met ca. 116.000 inwoners in 2019. Het schiereiland, een smal stuk land omringd door de zee is in de meeste opzichten een typisch Andalusische stad met schitterende vergezichten en goed bewaarde historische monumenten.
Cádiz gesticht door de Feniciërs uit Tyrus in 1104 voor Christus onder de naam van Gadir of Agadir. In de 7^e eeuw voor Christus vestigden ze er een haven vanwaar expedities rond Spanje, Frankrijk en Afrika vertrokken. De Romeinen wierven het in 209 voor Christus in het Romeinse rijk in waarna het door de Visigoten verwoest werd. In 711 werd het weer een grote uitvoerhaven onder de Moren en heette het Qādis. De Moren werden in 1262 door Alphonso X van Castilië waarna Cádiz in vervaal geraakte. In 1493 kende Cádiz de grootste bloei na de ontdekking van Amerika door Christoffel Columbus die voor een tweede keer vanuit de havens van Cádiz vertrok op ontdekkingstocht. In 1808 vielen de Franse troepen onder leiding van Napoleon Spanje binnen maar Cádiz verzette zich hevig maar kon de belegering weerstaan. In de Spaanse burgeroorlog viel het wel snel in handen van de Nationalistische factie van Franco.

Hoogtepunten

Puerto - bahía de Cádiz
De baai van Cádiz is de inham van de zee aan de kust. De gemeenten die de baai begrenzen zijn Rota, El Puerto de Santa María, Puerto Real, San Fernando en Cádiz. Een groot deel van de baai is beschermd onder de wettelijke status van het natuurpark Bahía de Cádiz.
Catedral de la Santa Cruz de Cádiz
De Heilige en Apostolische Kathedraal Kerk van Cádiz is gebouwd in barokke en neoklassieke stijl vanaf 1722 tot 1838. Het is gelegen in het historisch centrum. Naast de oude kathedraal op Plaza Fray Félix His het kathedraalmuseum gevestigd.
Castillo de Santa Catalina
Het fort, Castillo de Santa Catalina, is gevestigd op een klein eilandje aan het strand van Caleta.
Castillo de San Sebastian
Het kasteel van Santa Catalina is een vestingwerk van Cádiz in La Caleta dat dankzij enkele golfbrekers in zee steekt. Het werd aan het einde van de 16e eeuw gebouwd volgens de plannen van de ingenieur Cristóbal de Rojas. Met een vijfhoekig plan vallen de punten op die als een ster naar de zee gaan. Het wordt momenteel gebruikt voor culturele evenementen, zoals die in verband met het filmfestival van Alcances.
El Pópulo
El Pópulo is de oudste, middeleeuwse ommuurde, wijk van de stad waar de kathedraal en het Romeinse theater zich bevinden.
Mentidero wijk
Viña wijk
Avenida Campo del Sur
Iglesia del Carmen
Iglesia de Santiago Apóstol