De kathedraal van de Geboorte van Onze Lieve Vrouw domineert het monumentale landschap van Baeza. De torenspits is zichtbaar van ver weg, en vanaf zijn meer dan 50 meter hoogte kun je genieten van een prachtig uitzicht over de stad en de vallei van de Guadalquivir. Het is in 1931 uitgeroepen tot Nationaal Monument en staat op de plek van een oude Romeinse tempel, later omgevormd tot een Visigotische structuur en vervolgens tot een moskee na de komst van de moslims. In 1227 werd het, onder de toewijding aan "de Geboorte", de zetel van het bisdom.

Het kreeg zijn renaissancekarakter in de 16e eeuw, nadat in 1567 meer dan de helft van het gebouw was ingestort. Andrés de Vandelvira en andere belangrijke Andalusische architecten gaven de kathedraal het toen heersende klassieke stijl in de religieuze kunst. Tot het einde van de eeuw onderging de tempel geleidelijk aan transformaties.

Voor de Kerk van Santa Cruz staat het Paleis van Jabalquinto, een van de belangrijkste voorbeelden van de laatgotische Isabelino-stijl. Gelegen in het hart van het stadscentrum van Baeza, vormt het een onmisbare monumentale driehoek samen met de genoemde kerk en het hoofdkantoor van de voormalige universiteit. Juan Alfonso Benavides Manrique, heer van Jabalquinto en een verre neef van Ferdinand de Katholieke, gaf opdracht tot de bouw ervan aan het einde van de 15e eeuw.

Het San Francisco-klooster is een van de meest belangrijke werken van de Andalusische renaissance, maar door een reeks ongelukkige gebeurtenissen is het niet compleet bewaard gebleven tot op de dag van vandaag. Aardbevingen in de 18e en 19e eeuw, gevolgd door de plundering door de Fransen tijdens de invasie, en het verstrijken van de tijd hebben voorkomen dat we nu kunnen genieten van zijn volledige grootsheid. In dit kloostercomplex liet Andrés Vandelvira zijn genialiteit de vrije loop en creëerde hij een van de meest originele monumenten van de Andalusische renaissance.

Baeza is een universiteitsstad. Het was dat al van de 16e tot de 19e eeuw, en dat is het nu met de Antonio Machado-campus van de Internationale Universiteit van Andalusië. Het oorspronkelijke centrum werd opgericht in 1538 door een bul van paus Paulus III. De oorspronkelijke locatie bevond zich waar nu het Museum van Baeza staat. In die tijd waren er slechts een tiental universiteiten in Spanje. Het centrum won geleidelijk aan prestige en Baeza werd zelfs bekend als het "Salamanca van Andalusië", omdat de Castiliaanse stad de thuisbasis was van de meest prestigieuze universiteit van die tijd.

Fernando III veroverde Baeza in 1227 en het christendom vestigde zich in de stad. Verschillende parochiekerken werden gebouwd in een laatromaanse stijl, maar tegenwoordig is alleen de kerk van Santa Cruz bewaard gebleven, gelegen op het gelijknamige plein en tegenover het Palacio de Jabalquinto en de oude universiteit. De kerk is een klein juweeltje en een van de symbolen van Baeza, uitgeroepen tot Werelderfgoed door UNESCO in 2003.

De grote Spaanse dichter is een van de illustere bewoners van Baeza geweest. Hij vestigde zich in de stad in 1912, slechts enkele maanden nadat zijn jonge vrouw Leonor was overleden, om Frans te onderwijzen aan het instituut voor middelbaar onderwijs, gevestigd in de oude universiteit. Machado, overweldigd door verdriet, vond toevlucht in de landelijke sfeer van deze stad en in zijn wandelingen door de buitenwijken, die vaak eindigden bij de oude stadsmuur of op de weg naar San Antonio.