De begraafplaats van Casabermeja, gebouwd in de 18e eeuw, is een van de opvallendste en unieke begraafplaatsen in Andalusië. Sinds 1980 heeft het de status van Nationaal Monument, en sinds 2006 wordt het erkend als Cultureel Erfgoed. Deze begraafplaats, vaak vergeleken met een klein dorp van overledenen. Met zijn heeft smalle straatjes en verzorgde gevels die het een unieke sfeer geven.

Vanaf de weg is de begraafplaats duidelijk zichtbaar, met name de hogere grafmonumenten vallen op. Deze eigenaardigheid heeft geleid tot het valse gerucht dat in Casabermeja de doden rechtop worden begraven. Niettemin, los van deze legendes, is de realiteit dat deze heilige plek getuige is geweest van ontelbare verhalen door de jaren heen.

Gelegen in de omgeving van de kapel van San Sebastián, profiteert de begraafplaats van Casabermeja van een bevoorrecht landschap, met de rivier de Guadalmedina die aan de zuidkant stroomt. Deze omgeving biedt een serene en respectvolle setting voor degenen die in vrede rusten op hun percelen.

De oorsprong van deze begraafplaats gaat terug naar de behoefte aan een nieuwe ruimte voor begrafenissen, aangezien de nissen onder de kerk ontoereikend bleken. Aanvankelijk waren de bewoners terughoudend om op deze nieuwe plek begraven te worden, onder vermelding van de afstand tot God en de kerk. Echter, op bevel van koning Carlos III moesten alle begrafenissen naar de huidige begraafplaats verplaatst worden.

Om de perceptie van afstand tot het goddelijke te compenseren, werd de begraafplaats ontworpen met nissen rondom de kapel. Waarbij de opstelling van de huizen in het dorp ten opzichte van de kerk werd nagebootst. Dit symbolisme beoogde de begraafplaats spiritueel te integreren met het geloof en de gemeenschap. De nissen, net als de woningen in het dorp, werden gebouwd met frontons die gratie en elegantie toevoegen aan het architectonische geheel.