De Mezquita-Catedral van Córdoba, erkend als Werelderfgoed sinds 1984, is het belangrijkste monument in het Westelijke islamitische rijk en behoort tot de meest verbazingwekkende ter wereld. Op deze locatie werden ooit verschillende godheden vereerd.

Onder de Visigotische overheersing stond hier de basiliek van San Vicente, later deelde deze ruimte christenen en moslims. Toen de moslimbevolking groeide, kocht Abderraman I de basiliek, vernietigde deze, en bouwde de eerste Alhama-moskee. Enkele elementen van de Visigotische structuur zijn geïntegreerd in Abderraman I's eerste sectie.

De indrukwekkende moskee heeft twee delen: de geportioneerde binnenplaats met de minaret, een toevoeging van Abd al-Rahman III, en de gebedsruimte. Het interieur is gevormd door kleurrijke bogen en zuilen. Het complex is verdeeld in vijf zones, elk vertegenwoordigt een uitbreiding. In conclusie is de Mezquita-Catedral een unieke mix van islamitische en christelijke architecturale stijlen.

Het Alcázar de los Reyes Cristianos in Córdoba, een imposante fort en paleiscombinatie met stevige muren, vertegenwoordigt de evolutie van de architectuur van de stad. Het herbergt resten van Romeinse, Visigotische en Arabische oorsprong. Na de verovering door Fernando III in 1236, begon Alfonso X de restauratie, voltooid onder Alfonso XI. Door de geschiedenis heen diende het als de zetel van de Inquisitie en zelfs als gevangenis in de 19e eeuw.

Bij aankomst valt de bijna rechthoekige constructie op, omringd door massieve stenen muren en vier torens die de hoeken markeren. Binnenin zijn er binnenplaatsen met prachtige bloemen, kruiden en bomen. Opmerkelijk is de gotische kapel, het Salón de los Mosaicos, met Romeinse mozaïekstukken. De Arabisch geïnspireerde baden onder deze ruimte zijn verdeeld over drie gewelfde kamers.

Het Mudéjar-patio charmeert met marmeren vloeren, kabbelend water en uitgestrekte tuinen, wat het majestueuze karakter van dit Córdobaanse Alcázar illustreert.

Medina Azahara, gelegen aan de voet van Sierra Morena, werd in 2018 door UNESCO uitgeroepen tot Werelderfgoed. Abd al-Rahman III, de zelfbenoemde kalief in 929 na Christus, liet deze weelderige stad bouwen, volgens de volkstraditie als eerbetoon aan zijn favoriet, Azahara. Recente studies wijzen echter op een andere reden: de opkomst van het onafhankelijke Kalifaat van het Westen.

De stad, verdeeld over drie terrassen, omringd door muren, symboliseerde het machtige rijk. Met materialen als kostbaar marmer, goud en edelstenen, en ambachtelijk vakmanschap, was het een prachtig staaltje van heerschappij. Tien duizend arbeiders werkten dagelijks aan de constructie, waarmee Abd al-Rahman III zijn krachtige koninkrijk versterkte.

Córdoba herbergt een bewaard gebleven Joodse wijk, gelegen in het historische centrum, dat deel uitmaakt van het door de UNESCO aangewezen Werelderfgoed sinds 1994. De structuur van de Joodse wijk, La Judería, volgt het typerende islamitische stratenplan met twee centrale dwarsstraten en een doolhof van smalle steegjes die soms eindigen in karakteristieke doodlopende steegjes.

De grenzen van de huidige Joodse wijk strekken zich uit van de Puerta de Almodóvar tot aan de Mezquita-Kathedraal en de huidige bisschoppelijke zetel, aan de zuidkant. De wijk werd ooit gescheiden van de rest van de stad door een stadsmuur die de inwoners isoleerde en tegelijkertijd beschermde tegen mogelijke aanvallen van christenen.

Córdoba biedt een betoverend uitzicht met de Mezquita Catedral, de rivier, de Puerta del Puente en de Romeinse brug, vooral bij zonsondergang. De eeuwenoude brug, oorspronkelijk uit de 1e eeuw v.Chr., heeft door de geschiedenis heen diverse renovaties ondergaan.

De huidige structuur dateert uit de middeleeuwen, met de laatste aanpassingen in 1876. Met zestien bogen, waarvan vier puntig en de rest halfrond, is het een architecturaal meesterwerk. In het midden staat een beeld van San Rafael, vervaardigd door Bernabé Gómez del Río in de 16e eeuw. Het geheel biedt een panoramisch uitzicht, vooral in de schemering wanneer de laatste zonnestralen alles goud kleuren.

Córdoba's rijke geschiedenis en architectuur komen hier samen, waardoor het een onvergetelijke ervaring wordt.

Oorspronkelijk maakte het deel uit van de stadsmuren en stond het bekend als de Puerta de Algeciras tijdens de herovering, aangezien het de zuidelijke toegangsweg naar Córdoba was. In de 16e eeuw onderging het een ingrijpende renovatie door Hernán Ruiz III vanwege het bezoek van Filips II aan de stad, wat resulteerde in het monumentale uiterlijk dat we vandaag zien. Met drie lagen sluit het de uiteinden af met geribbelde zuilen, waarbij het midden een rechthoekige opening heeft met een gebogen fronton erboven.

Aan het begin van de 20e eeuw werd het losgekoppeld van aangrenzende gebouwen en werd het terrein verlaagd om de oorspronkelijke hoogte te herstellen.

Tegenwoordig is de Puerta del Puente een bezoekbaar monument. Het publiek heeft toegang tot een permanente tentoonstellingsruimte die de geschiedenis illustreert aan de hand van zorgvuldig geselecteerde teksten en afbeeldingen, evenals een uitkijkpunt bovenaan waar een prachtig panoramisch uitzicht op de hele monumentale omgeving te zien is.

In mei vindt gedurende twaalf dagen het Patio Festival plaats in Córdoba. De patio's, gelegen in de oude stad, zijn versierd met zorgvuldig geplaatste planten van verschillende soorten. Het festival omvat het Patio Contest en het Patio Festival. In het contest worden prijzen toegekend voor de plantenversiering van de patio's.

Deelnemende patio's zijn open voor het publiek. Het festival omvat optredens in de grotere patio's met traditionele Cordobaanse liederen en flamenco. Buurtbewoners versieren gezamenlijk de patio's, die dienen als ontmoetingsplaats en bevorderen duurzaam collectief leven. Dit versterkt sociale banden en stimuleert respect voor de natuur.

De Patios in Córdoba bereiken hun hoogtepunt in de eerste helft van mei tijdens het Festival de los Patios Cordobeses (UNESCO Werelderfgoed). Gedurende deze periode openen eigenaars van de deelnemende patio's hun deuren voor het publiek.

Wat velen niet weten, is dat je het hele jaar door de patios van Córdoba kunt bezoeken, vaak zelfs beter buiten het festivalseizoen omdat ze dan minder druk zijn. In andere seizoenen zijn er talloze mogelijkheden om ze te verkennen, waaronder het majestueuze Palacio de Viana met zijn twaalf prachtige patio's en tuin.

Gratis toegang is mogelijk tot verschillende patio's, en er zijn ook begeleide bezoeken en ervaringen het hele jaar door beschikbaar. Ontdek de schoonheid van Córdoba's patios op elk moment, omdat er altijd iets te ontdekken valt.

Het Real Jardín Botánico de Córdoba, gelegen langs de Guadalquivir, beslaat 7,5 hectare aan weelderige tuinen. Hier ontdekt men diverse wereldwijde flora en natuurlijke schoonheden.

Het combineert sociale, educatieve en wetenschappelijke functies door middel van bezoeken, educatieve en culturele activiteiten, exposities, lezingen, congressen en publicaties.

Ook zet het zich in voor het behoud van Andalusische plantgenetische bronnen en botanisch onderzoek. Bezoekers ervaren de diversiteit van de natuur, want het Real Jardín Botánico de Córdoba is niet alleen een oase van groen, maar ook een centrum van kennis en inspiratie.

Aan het zuidelijke uiteinde van de Romeinse brug verrijst de toren van Calahorra in Córdoba, een strategische locatie met een rijke geschiedenis. Oorspronkelijk genoemd in Arabische bronnen over al-Andalus, onderging het bouwwerk diverse aanpassingen door de eeuwen heen. Het hoefijzerboog fungeerde als een toegangspoort tot de brug, terwijl het rechthoekige terrein in de 12e eeuw versterkt werd met torens.

In het begin van de 20e eeuw werd het erkend als een historisch artistiek monument. Tegenwoordig herbergt het de Levend Museum van al-Andalus, dat de co-existentie van de joodse, christelijke en islamitische culturen belicht. Dit illustreert de diverse functies van de toren door de tijd heen, omdat het nu een bron van culturele verrijking is.

In het hart van Córdoba, naast het stadhuis, staat het enige Romeinse tempel waar archeologisch bewijs van is gevonden. Dit imposante bouwwerk, gewijd aan de keizercultus, trekt de aandacht vanwege zijn indrukwekkende omvang. Oorspronkelijk verheven op een podium, had het een ingang met zes vrijstaande Korinthische zuilen. Tegenover de ingang stond het altaar.

Architect Félix Hernández heeft met zijn reconstructie Córdoba een tastbaar bewijs gegeven van de grootsheid van deze stad in de Romeinse tijd. Originele stukken van het tempelcomplex zijn te bewonderen in het Archeologisch Museum en op ongewone, prachtige plekken in de stad, zoals de gegroefde zuil op het Doblas-plein. Córdoba blijft hiermee haar rijke geschiedenis koesteren.

Het majestueuze gebouw van het Hospital del Cardenal Salazar in Córdoba heeft sinds zijn oorsprong verschillende functies vervuld. In de 18e eeuw ontworpen door Francisco Hurtado Izquierdo, diende het als onderwijsinstelling voor arme kinderen en later als algemeen ziekenhuis.

Tegenwoordig huisvest het de Faculteit der Filosofie en Letteren van Córdoba. De imposante barokke gevel leidt naar kamers rond twee binnenplaatsen met bogen, waarvan de belangrijkste een prachtige marmeren fontein heeft. Vanaf de hoofdtrap bereikt men de tweede verdieping.

De lange gangen tonen nog steeds gegraveerde namen en data van vroegere patiënten. De gotisch-mudéjar kapel van San Bartolomé maakt deel uit van het geheel.

In 1572 stichtte Felipe II, de koning wiens rijk nooit onderging, de Koninklijke Paardenstallen van Córdoba om hoogwaardige paarden te fokken voor het Koninklijk Huis. Diego López de Haro, Hoofdstalmeester, was belast met de bouw. Het gebouw, na een brand in 1734 herbouwd onder Fernando VI, diende ooit als cavaleriekazerne. In 1995 werd het een paardenfokkerij voor het leger.

Bij de reconstructie bleven de buiten- en binnenmuren behouden, maar het wapen van Karel III werd toegevoegd. Het meest opvallende deel is de stal, omschreven door García Lorca als een "kathedraal voor paarden." Heden herbergen de stallen het paardenspektakel "Passie en zigeunerziel van het Andalusische paard", geschikt voor alle leeftijden.