"Het hart van Lucainena de las Torres in Almería weerspiegelt de rust van de natuur en de warmte van de gemeenschap, waar elke steen een verhaal vertelt en elke zonsondergang een schilderij op zich is."

Oorsprong en Middeleeuwse Vesting

De naam Lucainena de las Torres heeft wortels in de geschiedenis, ooit genoemd als Lucainena de las Siete Torres door Madoz. Het toponiem heeft mogelijk een Iberische of hispano-romeinse oorsprong. De aanwezigheid van het middeleeuwse kasteel, dat de stad omringde, gaf het de toevoeging "de las Torres". Het was een strategisch verdedigingspunt tegen indringers die de bergen wilden doorkruisen van de kust naar het binnenland.

Van Al-Andalus tot Cristiana

In het tijdperk van Al-Andalus behoorde Lucainena tot de Tierra de Níjar. Met de christelijke verovering schonken de Reyes Católicos deze landen aan don Enrique Enríquez, vormende het señorío of het zogenaamde Estado de Tahal. Na de opstand van de moriscos in de Guerra de las Alpujarras (1568-1570) werd de stad verlaten, maar later herbevolkt volgens de bepalingen van Felipe II.

Opkomst en Neergang in de Moderne Tijd

De 16e en 17e eeuw brachten veranderingen, met de bouw van een nieuwe kerk op de plek van een oude moskee. In de 17e eeuw ging het dorp over naar de Marqués de Aguilafuente, mogelijk door huwelijk of verkoop. Het midden van de 18e eeuw toonde een bevolking van 429 volgens het Catastro de Ensenada. In de 19e eeuw kreeg Lucainena zijn juridisch-administratieve onafhankelijkheid na de afschaffing van señoríos in 1835. De opkomst van de mijnbouw in de 19e eeuw bracht economische bloei; in 1900 bereikte de bevolking zelfs 2.455 inwoners.

Lucainena de las Torres: Tradities en Toekomst

Naast zijn rijke geschiedenis staat Lucainena bekend om zijn tradities, waaronder het werpen van broodringen tijdens het feest van San Sebastián op 20 januari. De aanwezigheid van ijzerhoudende bronnen voegt een natuurlijk element toe aan het erfgoed van deze regio.