De historische Joodse wijk, bekend als La Judería, maakt deel uit van het door UNESCO aangewezen Werelderfgoedgebied sinds 1994. De buurt is gevestigd in het historische centrum en vertoont een typisch Islamitisch stadsontwerp.

Twee centrale dwarsstraten en een doolhof van smalle steegjes die soms uitmonden in karakteristieke doodlopende steegjes of adarves. De grenzen van de huidige Joodse wijk strekken zich uit van de Puerta de Almodóvar tot aan de Mezquita-Catedral. En aan de huidige bisschoppelijke zetel (voormalig Andalusisch fort), in het zuiden. De oostelijke grens van de wijk werd gemarkeerd door de straat Rey Heredia, die grenst aan de stadsmuur in het westen.

Over het algemeen komen deze grenzen overeen met de straten: Judíos, Albucasis, Manríquez, Averroes, Judería, Almanzor, Tomás Conde, Deanes, Romero en de pleinen Cardenal Salazar, Judá Leví en Maimónides.

De Joodse wijk was ooit omgeven door een stadsmuur die haar inwoners isoleerde en tegelijkertijd beschermde tegen mogelijke aanvallen van christenen. Een van de poorten van deze ommuring was de Puerta del Malburguete, gelegen tegenover de Mezquita-Catedral, aan het begin van de huidige straat Judería.

Niet alle Joden woonden echter in deze wijk. In eerste instantie beperkt tot deze locatie, vestigden sommigen zich al snel in nabijgelegen gebieden. Zoals het commerciële gebied binnen de wijk San Salvador - waar nu het stadhuis staat - en San Andrés, naast de parochie van San Nicolás de la Axerquía. Evenals ten noorden van de stad rond de Puerta Osario, het veld van de Merced en de wijk Santa Marina.

Dit toont aan dat ze vrijelijk door de stad konden bewegen. In de loop der eeuwen hebben Sefardische Joden ook in andere delen van de stad gewoond.

In 1272 machtigde Alfonso X el Sabio de bezetting van andere delen van de stad door Joden. Dit resulteerde in de oprichting van de Joodse wijk rond de Mezquita zoals we die vandaag kennen. In 1478 verplaatste de corregidor Francisco Valdés de Joden naar de wijk Alcázar Viejo.

Echter, de Joodse gemeenschap eiste bij de koning en slaagde erin om een jaar later terug te keren naar hun oude omgeving. Bij de Puerta Osario, voorheen bekend als Bab al-Yahud (Poort van de Joden) vóór de christelijke verovering, bevindt zich de kerk van San Miguel. Waarbinnen een Hebreeuwse inscriptie is gevonden. De inscriptie is afkomstig van een Joodse begraafplaats en is hergebruikt in de bouw van de kerk, gelegen in het centrale apsis, het presbyterium, aan de Evangeliezijde.

Ondanks de moeilijkheid van het lezen door de staat van de inscriptie, vertelt deze, volgens de expert Jordi Casanovas, in slechts drie regels het verhaal van "Meir, zoon van rabbi G.... Moge zijn ziel rusten in het eeuwige leven."

Omdat het een essentieel onderdeel is van het Werelderfgoed, biedt deze wijk een boeiende inkijk in de rijke geschiedenis en cultuur van deze prachtige stad. Maar meer nog, het weerspiegelt de veerkracht en het doorzettingsvermogen van de Joodse gemeenschap. Die door de eeuwen heen haar plek heeft gevonden in de diverse lagen van de Cordobese samenleving, net als andere bevolkingsgroepen. Dus, voor een onvergetelijke reis vol historische ontdekkingen, is een bezoek aan La Judería van Córdoba een absolute aanrader.