"De geschiedenis leeft in de stenen van oude poorten, fluisterend verhalen van vervlogen tijden."

20 mei 1485: geen gewone dinsdag

Op het plein voor de Puerta de Almocábar verzamelden zich op 20 mei 1485 de Castiliaanse troepen, klaar om de stad in te nemen. Onder leiding van de Markies van Cádiz veranderde die dag de toekomst van Ronda voorgoed. De poort speelde een hoofdrol in deze machtswisseling. Tot op de dag van vandaag wordt deze datum in Ronda herinnerd als het moment waarop de stad een nieuw tijdperk in ging.

Waarom ‘Almocábar’? Daar zit een verhaal achter

De naam komt niet zomaar uit de lucht vallen. Vlak bij de poort lag vroeger een islamitische begraafplaats, Al-Magabir. De naam werd aangepast en bleef hangen. Net als veel andere plekken in Ronda vertelt de naam zelf al een stukje geschiedenis mee. Geen poëtisch gedoe, maar gewoon duidelijk: deze plek had betekenis, en dat hoor je meteen.

Carlos V had ook een mening

In de 16e eeuw vond keizer Carlos V dat de poort wel een opfrisbeurt kon gebruiken. Het resultaat? Een mix van Moorse fundamenten met christelijke invloeden. Geen sloop, maar slim hergebruik. De structuur bleef overeind, maar werd aangepast aan de stijl en veiligheidseisen van die tijd. Typisch Ronda: iets ouds bewaren, zonder het krampachtig vast te houden aan hoe het ooit was.

Vandaag de dag: meer dan een stenen poort

De Puerta de Almocábar is inmiddels veel meer dan een doorgang. Het is een herinnering in steen, een herkenningspunt voor inwoners en een fotomoment voor bezoekers. Niet alleen omdat het er indrukwekkend uitziet, maar ook omdat er eeuwen aan verhalen in zitten. Ga je naar Ronda, dan loop je er vanzelf tegenaan. Letterlijk én figuurlijk.