Convento de Hermanos Menores Capuchinos de Casares
Straalt eenvoud en spiritualiteit uit
"Het Convento de Hermanos Menores Capuchinos in Casares straalt eenvoud en spiritualiteit uit, waar de stilte spreekt en de ziel rust vindt."
| vri | zat | zon | maa | din | woe |
| +18° | +17° | +17° | +17° | +18° | +15° |
| +10° | +10° | +9° | +11° | +11° | +12° |
Convento de Hermanos Menores Capuchinos
Het Convento de Hermanos Menores Capuchinos in Casares straalt eenvoud en spiritualiteit uit, waar de stilte spreekt en de ziel rust vindt. In het jaar 1731 werd het Convento de Capuchinos in Casares opgericht met de goedkeuring van de kerk en de instemming van de hertog van Arcos.
De geschiedenis
Tussen 1810 en 1812, tijdens de Guerra de la Independencia, namen de monniken actief deel aan de verdediging van Casares, zowel in het stadscentrum bij het kasteel als als guerrillastrijders in verschillende detachementen. Als erkenning voor hun betrokkenheid werden San Francisco de Asís en Nuestra Sra. Virgen del Rosario del Campo uitgeroepen tot de nieuwe beschermheiligen van Casares.
De carlistische opstand
Het Capuchinoklooster van Casares steunde met voedsel en middelen de carlistische opstand in Andalusië in 1835. Tegelijkertijd werden de monniken verdreven, werden de goederen van het klooster onteigend en vond de onteigening plaats volgens het Decreto y Reglamento de venta de los bienes inmuebles del convento, waarbij alleen de kerk als eigendom behouden bleef.
Oase van eenvoud
Het Convento de Capuchinos was oorspronkelijk een oase van eenvoud en spiritualiteit, maar in de periode van 1810 tot 1812 transformeerde het tot een bolwerk van verdediging voor Casares. De monniken namen actief deel aan de strijd, zowel binnen de stadsmuren als in de guerrilla-eenheden. Ze werden niet alleen verdedigers van het geloof, maar ook van de fysieke integriteit van Casares.
Het klooster werd ontmanteld
Tussen 1835 en 1836 veranderde de rol van het klooster opnieuw. Het steunde de carlistische opstand in Andalusië, maar de prijs was hoog. De monniken werden verdreven, hun bezittingen werden ontnomen, en het klooster werd ontmanteld volgens het decreet en reglement voor de verkoop van onroerend goed van het klooster. Wat overbleef was alleen de kerk, als een stille getuige van wat ooit was.
Hoewel het fysieke klooster verdween, bleef de spirituele erfenis voortleven. San Francisco de Asís en Nuestra Sra. Virgen del Rosario del Campo werden blijvende beschermheiligen van Casares, en de herinnering aan de capuchijnen bleef geworteld in de geschiedenis van de stad.
Tot besluit
Ter conclusie kunnen we zeggen dat het Convento de Capuchinos, ondanks zijn verdwijning, een onschatbare bijdrage heeft geleverd aan de geschiedenis en het culturele erfgoed van Casares. Van eenvoud en spiritualiteit tot actieve deelname aan oorlogsinspanningen, het klooster heeft verschillende fasen doorgemaakt. Zijn nalatenschap blijft niet alleen bestaan in de stenen muren van de kerk, maar ook in de ziel van Casares, waar de stilte nog steeds de echo draagt van het verleden.
