Gelegen bijna 100 meter boven de bodem van de kloof waar de Guadalhorce-rivier stroomt, was de Caminito del Rey oorspronkelijk een klein servicepad aan de rechterkant van de Gaitanes-kloof. Het verbond het kleine Gaitanejo-waterreservoir met het hydro-elektrische station van El Chorro.

Dit pad, in het begin van de 20e eeuw gebouwd met een duidelijk functioneel doel, werd al snel een integraal onderdeel van het dagelijks leven van de bewoners van El Chorro. In 1921, na de bouw van de Chorro-dam, later bekend als de Conde de Guadalhorce-dam, werd het ingehuldigd door koning Alfonso XIII. Mensen gebruikten het te voet, te paard en soms per fiets, variërend van "kinderen die naar school gingen, vrouwen naar de supermarkt en mannen naar de kroeg."

De totale lengte van de Caminito del Rey is 7,7 km, waarvan 4,8 km toegangswegen en 2,9 km loopbruggen. Met betrekking tot de loopbruggen (het meest bekende deel) is de afstand tussen de ingang en uitgang 2,9 km, verdeeld over 1,5 km loopbruggen en 1,4 km wandelpad of bosweg.

Het Monumento Natural Los Tajos del Alcázar, gelegen in Alcaucín, is een opmerkelijke geologische formatie. Het Tajo de El Fuerte, met een hoogte van meer dan 170 meter en een lengte van 500 meter, steelt de show. Dit ontoegankelijke gebied wordt alleen bezocht door roofvogels en wilde geiten. Gelegen in de Sierra de Tejeda, Almijara en Alhama Natural Park, herbergt het een ecologisch waardevolle vaatplantenflora.

In dit gebied, tussen Alcaucín en Alhama de Granada, floreren diverse plantensoorten. Pijnbomen, zoals carrasco en aangeplante soorten, domineren het landschap, afgewisseld met cipressen, ceders, en een verscheidenheid aan struiken en kruidachtige planten. Bij de Senos de la Tejeda maken de pijnbomen plaats voor struikgewas, waaronder jeneverbes, sabina en meidoorn. In het barranco-gebied, dat tijdens delen van het jaar opdroogt, ontstaan rappels, wat aantrekkelijk is voor liefhebbers van deze sport. Het gebied biedt een overvloed aan flora en fauna, waardoor het een van de meest diverse regio's in de Axarquía is.

De Montes de Málaga, gelegen slechts vijf kilometer ten noorden van de stad, vormen een ruig reliëf met weinig valleien of vlaktes. Het gebied, doorkruist door talloze ravijnen, beken en steile paden, ligt aan de oostelijke helling van de Guadalmedina-rivier.

Dit natuurlijke gebied, ooit geteisterd door overstromingen in Malaga door geologische en klimatologische kenmerken, onderging in de vroege 20e eeuw veranderingen. Constructies zoals het El Agujero-stuwmeer en de rivierkanalisatie, samen met grootschalige herbebossing na de filoxera-plaag, transformeerden het tot een prachtig dennenbos, nu het ademhalingsorgaan van de stad.

De fauna in het park wordt gedomineerd door de mediterrane pijnboom, met een gevarieerde flora. Roofvogels zoals de slangenarend en buizerd heersen, terwijl bosjes van eiken, olijfbomen en gewassen verschijnen. De rivieroever herbergt zeldzame vissoorten en amfibieën, waaronder de kwetsbare colmilleja. Opmerkelijk zijn de aanwezigheid van de kameleon en een unieke grottensprinkhaan, de Petaloptila malacitana, die alleen in de mijnen van dit gebied voorkomt.

Het Paraje Natural Torcal de Antequera, gelegen in het centrale deel van de provincie Málaga, boven de stad Antequera en in de kalkstenen boog van de Subbéticas, is een van de meest spectaculaire voorbeelden van karstlandschap in heel Europa. Het landschap, uniek in de wereld, bestaat uit dolines, kleine cirkelvormige depressies gevuld met rode klei, genaamd terra rossa. Het werd in 1929 uitgeroepen tot Nationaal Interessegebied vanwege de zeldzaamheid en pracht van de bizarre formaties. De 1.171 hectare van het Torcal dienen vaak als decor voor sciencefictionfilms, dankzij de doolhofachtige structuur van torcas, gangen, grotten en kloven, met als hoogtepunt de Tornillo de El Torcal.

Vanwege de kalkachtige samenstelling is het Torcal gevoelig voor erosie door weersinvloeden zoals regen en wind. De botanische diversiteit omvat rupicole planten, aangepast aan rotskloven, met veel endemische soorten. Bergbossen domineren met esdoorn, vlierbes, eik, meidoorn en ondergroei van struiken en planten. Het gebied is een speciale beschermingszone voor vogels, met vale gieren als frequente bezoekers. Andere opvallende vogels zijn zwarte en blonde tapuit, oehoe, kerkuil en vele kleine vogelsoorten. Reptielen omvatten hagedissen, slangen en de adder, terwijl zoogdieren variëren van vleermuizen tot vossen en wilde geiten.

Het Monumento Natural Fuente de los Cien Caños - Nacimiento del Río Guadalhorce bevindt zich op steile kalkstenen hellingen van de Sierra de San Jorge in Villanueva del Trabuco. Hier stroomt water uit talloze bronnen, verzameld door een netwerk van kanalen die hoger gelegen delen verbinden met lagere delen via vele uitlaten. Het indrukwekkende schouwspel van stromend water geeft geboorte aan de Guadalhorce-rivier.

De Sierra de San Jorge, aan het oostelijke uiteinde van de Sierra de Camarolos, maakt deel uit van de kalkstenen bergketens die de provincie Málaga doorkruisen van west naar oost. De omgeving wordt omringd door een prachtig mediterraan landschap met olijfbomen, dennen, steeneiken en struikgewas.

Langs de kust vormen de Sierras de Tejeda, Almijara en Alhama een indrukwekkende reeks pieken die de 1.500 meter overschrijden, om vervolgens steil af te dalen en te verdwijnen onder de wateren van de Middellandse Zee.

Aan hun voeten strekken zich verbazingwekkende ravijnen uit, ruige rotsen, scherpe toppen en steile hellingen. Het overwinnen van deze natuurlijke barrière is niet eenvoudig, hoewel mensen door de eeuwen heen paden hebben aangelegd die traditioneel vanuit havens als Frigiliana, Cómpeta of Sedella naar de visafslag van Granada leidden.

Het langzame en onvermoeibare water heeft in het kalkstenen gesteente een doolhof van scheuren, kloven en holtes gecreëerd, met opvallende kenmerken zoals de Zafarraya-pojé, een spectaculaire depressie omringd door bergen; grotten en kloven, waaronder de bekende grot van Nerja en de Fájara-grot; en de indrukwekkende "cahorros" of canyons, zoals die van de rivier Chíllar, een zeer smalle kloof uitgesleten in het gesteente.

De Alcornocales rijzen op als een kustbastion tegen de zeewinden, zowel vanuit het westen als het oosten, die beladen met vocht hun bossen hullen in een nevelige sluier die de tijd lijkt te bevriezen. Aan de westelijke flank van de Betische bergketens, tussen de provincies Cádiz en Málaga, vormt dit natuurlijke gebied een opeenvolging van steile bergen van verschillende hoogtes. Onder invloed van de erosieve kracht van de winden vertoont het zandsteen op de hoogten grillige vormen, gedomineerd door gigantische platen en steile rotsen. Op plaatsen waar kalksteen aanwezig is, zoals bij Las Motillas, ontstaat een van de meest interessante karstlandschappen van Andalusië, met talloze grotten en spelonken.

De overvloedige regenval beïnvloedt het bestaan van een uitgebreid netwerk van rivieren en beken, die zowel naar de Middellandse Zee als de Atlantische Oceaan stromen en grotendeels verantwoordelijk zijn voor het vormgeven van een van de meest buitengewone landschappen van het Iberisch Schiereiland, de zogenaamde "canutos" - smalle en diepe ravijnen die zich vormen in de bovenloop van rivieren en onderdak bieden aan een uiterst bijzondere vegetatie.

De Sierra de Grazalema rijst ondoordringbaar op tegen de wateren van de Middellandse Zee, als een gigantische muur bezaaid met kleine witte dorpen. Omdat het gelegen is in het meest westelijke deel van de Betic-keten, halverwege tussen de provincies Cádiz en Málaga, heeft het massief zich gevormd onder invloed van overvloedige regenval, waardoor het de regenachtigste plek van het Iberisch schiereiland is. Daardoor herbergt het opmerkelijke geologische kenmerken, zoals het uitgestrekte Hundidero-Gato-grottenstelsel en de indrukwekkende Sierra del Endrinal met zijn actieve karstformaties en schilderachtige dolines en poljés.

Maar de Sierra de Grazalema heeft ook andere topografische hoogtepunten, zoals de adembenemende uitzichten van de Caíllo en Ubrique, die leiden tot verbazingwekkende kliffen, diepe kloven - zoals Salto del Cabrero en El Saltadero - en indrukwekkende canyons met verticale wanden tot wel 400 meter diep, zoals Garganta Seca en Garganta Verde. Net als de wisselende landschappen, biedt deze regio een ongeëvenaarde natuurpracht die de bezoekers keer op keer fascineert. Ter conclusie is de Sierra de Grazalema een waar paradijs voor liefhebbers van ruige natuur en adembenemende uitzichten.

Doñana, gelegen tussen de provincies Huelva, Sevilla en Cádiz, biedt een divers landschap van moerassen, lagunes, duinen en stranden. Het is het belangrijkste wetland van Europa, waar vogels een paradijs vinden. Bonanza, Gallega, Ribetehilos en El Lucio del Cangrejo zijn voorbeelden van lagunes die duizenden vogels verwelkomen.

Naast deze lagunes is Doñana bezaaid met bewegende duinen tussen Matalascañas en de Guadalquivir-delta, met meer dan 25 kilometer ongerept strand en de imposante Asperillo-duin, een fossiele duin van meer dan 30 meter hoog. Op het strand vind je ook de indrukwekkende Asperillo-klif, met spectaculaire zandsteenformaties in tinten oranje en oker door ijzerrijke wateren. Doñana is echt een spectaculair landschap!

Het geopark Cabo de Gata Níjar, gelegen aan de Middellandse Zee, biedt een uniek klimaat en heeft vulkanische bodems. Door de diversiteit tussen mariene, kust- en terrestrische ecosystemen, herbergt het de best bewaarde 50 kilometer klifkust van Europa. Je vindt er zowel stedelijke stranden zoals San José en Aguamarga, als natuurlijke parels zoals Mónsul en Los Genoveses. Verborgen baaien zoals Carnaje en de bijna ontoegankelijke Enmedio, samen met indrukwekkende vulkanische kliffen en riffen zoals Punta de los Muertos en Mesa Roldán, creëren een adembenemende omgeving.

Bovendien zijn er prachtige zandduinformaties, zowel fossiele (zoals San Felipe de los Escullos of Las Amoladeras) als bewegende, die binnenwaterlagunes afsluiten en boeiende landschappen zoals de Salinas del Cabo de Gata vormen. Deze door de mens aangepaste ruimte is buitengewoon voor vogelobservatie en -fokken. Ontdek de buitengewone schoonheid van Cabo de Gata Níjar!

El Saltillo is een opmerkelijke wandelroute die vaak wordt vergeleken met El Caminito del Rey en wordt beschouwd als het kleinere broertje ervan in de Axarquia regio. Deze schilderachtige route, ook een deel van de Gran Senda de Malaga, begint bovenaan het charmante dorp Canillas de Aceituno. Hier, op de grens van de provincies Granada en Málaga, ontvouwt zich het prachtige natuurgebied van Sierra de Tejeda, Almijara y Alhama.

La Maroma, de hoogste berg in de provincie Málaga met een hoogte van iets meer dan 2000 meter, domineert het uitzicht. Het gebied biedt een indrukwekkend landschap en een onvergetelijke wandelervaring. El Saltillo is niet alleen een trektocht, maar een ontdekkingstocht vanwege de adembenemende natuur en het historische belang. Ter conclusie, deze route is een must-try voor wandelliefhebbers die willen genieten van de prachtige natuurlijke schoonheid van dit unieke gebied.