IN HET NIEUWS UIT ANDALUSIË VIND JE ALTIJD IETS INTERESSANTS EN SPANNENDS OM TE LEZEN!
Internationale vrouwendag: María Zambrano
De Wijsheid van María Zambrano: Geluk in Poëzie en Proza
María Zambrano, de Spaanse dichteres en filosofe (1904-1991), stelt dat geluk schuilt in een dichterlijke benadering van het leven, die zich richt op het concrete. Haar gedachtegoed ontleent ze aan haar ballingschap tijdens het Franco-regime, waar ze de waarde van de Spaanse cultuur leerde kennen en wilde behouden.
Geluk in de Spaanse Cultuur
Volgens Zambrano ligt geluk niet in de filosofie, maar in proza en poëzie, kunst en cultuur, vooral binnen de Spaanse context. De Spaanse cultuur wordt gekenmerkt door een poëtische rede, die zich overgeeft aan wat zich voordoet zonder weerstand te bieden.
De Kracht van de Verliefde Dichter
Zambrano beschrijft de dichter als iemand die het leven aanvaardt zonder het te willen doorgronden, in tegenstelling tot de filosoof. Door liefde voor zijn ervaringen en omgeving uit te drukken, creëert de dichter een band tussen mensen en maakt hij de wereld bewoonbaar.
Poëzie als Verzoening met Tijd
Poëzie biedt de mogelijkheid om van elk moment te genieten en zo geluk te ervaren, zelfs als het vergankelijk is. Zambrano erkent de melancholie van vergankelijkheid, maar ziet in de ervaring van tijd een constante bron van geluk en verzoening.
De Dialoog tussen Filosofie en Poëzie
Zambrano moedigt filosofen aan om inspiratie te vinden in poëzie voor het benoemen van wezenlijke gevoelens. Ze benadrukt het fundamentele verschil tussen de filosoof en de dichter, waarbij de dichter trouw blijft aan de realiteit zonder die te willen ontvluchten.
De Essentie van Poëzie: Vrijheid en Eenheid
In tegenstelling tot filosofie streeft poëzie niet naar bezit en controle over haar onderwerp. Elk woord in poëzie vereist afstand van de realiteit, wat tegelijkertijd een bevrijding betekent voor degene die het uitspreekt. Poëzie brengt een soort eenheid voort, zelfs in de schijnbare veelheid van verschijningen.
In de woorden van María Zambrano wordt duidelijk dat geluk te vinden is in de acceptatie van het leven zoals het is, en dat poëzie een krachtig middel is om deze acceptatie te bereiken.
foto: Parque María Zambrano - Vélez-Málaga
