De stad Córdoba heeft een Joodse wijk, gelegen in het historische centrum, die deel uitmaakt van het door UNESCO aangewezen Werelderfgoedgebied sinds 1994. De Joodse wijk, La Judería, heeft vanuit stedenbouwkundig oogpunt het typische islamitische ontwerp met twee centrale dwarsstraten en een doolhof van smalle straatjes die soms uitkomen op typische doodlopende steegjes. De grenzen van de huidige Joodse wijk lopen van de Puerta de Almodóvar tot aan de Mezquita-Kathedraal en de huidige bisschoppelijke residentie (voormalig Andalusisch fort), in het zuiden. De Rey Heredia-straat markeerde de oostelijke grens van de wijk, grenzend aan de stadsmuur in het westen. Deze grenzen komen dus overeen met de straten Judíos, Albucasis, Manríquez, Averroes, Judería, Almanzor, Tomás Conde, Deanes, Romero en de pleinen Cardenal Salazar, Judá Leví en Maimónides.

De Joodse wijk werd gescheiden van de rest van de stad door een ommuurde omheining die de bewoners isoleerde en hen tegelijkertijd beschermde tegen de woede van de christenen. Een van de poorten van dit ommuurde gebied was de Puerta del Malburguete, gelegen tegenover de Mezquita-Kathedraal aan het begin van de huidige Calle Judería. Niet alle joden woonden echter in deze wijk. In het begin werden ze beperkt tot dit gebied, maar al snel, vanaf 1260, vestigden sommigen zich in nabijgelegen gebieden en later in commerciële gebieden binnen de wijk San Salvador - waar het stadhuis zich nu bevindt - en San Andrés, naast de parochie van San Nicolás de la Axerquía - in de Ribera - en zelfs ten noorden van de stad in de omgeving van de Puerta Osario, het Campo de la Merced en de wijk Santa Marina, wat aantoont dat ze zich gemakkelijk door de stad konden verplaatsen. Gedurende de eeuwen hebben de Sefardische joden ook in andere delen van de stad gewoond.

Alfonso X de Wijze autoriseerde in 1272 de vestiging van joden in andere delen van de stad, wat resulteerde in de Joodse wijk rond de Mezquita zoals we die vandaag kennen. Corregidor Francisco Valdés verplaatste de joden in 1478 naar de wijk Alcázar Viejo. De joodse gemeenschap protesteerde echter bij de koning en slaagde erin om een jaar later terug te keren naar hun oude gebied. Naast de Puerta Osario, voor de christelijke verovering bekend als de Bab al-Yahud (Poort van de Joden), staat de kerk van San Miguel, waarbinnen een Hebreeuwse inscriptie is gevonden. De inscriptie is een grafsteen afkomstig van een Joodse begraafplaats en hergebruikt in de bouw van de kerk, gelegen in het centrale apsis, aan de evangeliezijde. Ondanks de moeilijkheid van het lezen vanwege de slijtage van het stuk, zegt de deskundige Jordi Casanovas dat de inscriptie, slechts drie regels, zoiets zegt als: "Meir, zoon van rabbi G..... Moge zijn ziel rusten in eeuwig leven."

In 2008 creëerde het netwerk van Joodse wijken in Spanje een element van voetgangerssignalering dat gemeenschappelijk is voor alle lidsteden van het netwerk, zodat reizigers het kunnen herkennen tijdens hun bezoeken en de steden kunnen identificeren als leden van dezelfde groep, van dezelfde route: de Sefarad-routes.

Het is een bronzen plaat van 13 x 13 cm. Het ontwerp (het logo van het netwerk) vertegenwoordigt het profiel van het Iberische schiereiland, gevormd door de vier Hebreeuwse letters die het woord "Sefarad" vormen (sámej, pe, resh en dalet). Door deze route te volgen, kan de bezoeker het aanbevolen circuit volgen om de Joodse wijk van elke stad te ontdekken.

Naast deze voetgangersborden hebben de steden in het netwerk ook richtingaanwijzingen met het logo van het netwerk naast de eigen bewegwijzering van de gemeente.

Meer Spanje nieuws, klik hier